| فاجعه «ایرباس»؛ دیپلماسی عریان آمریکا | در سالهای پایانی جنگ تحمیلی ناوگان نظامی آمریکا در خلیج فارس جنگ گسترده‌ای را علیه منافع ایران در این منطقه آغاز کرد. آمریکا در تلاش بود محیط خلیج فارس را برای تولید و صدور نفت ایران و نیز برای تردد هواپیماهای ایرانی و همچنین حضور نیروهای دریایی ایران ناامن سازد. پس از برخوردهای آمریکا با ایران در 29 فروردین 1367 (حمله به سکوهای سلمان و نصر و انهدام آنها) برای مدت بیش از دو ماه برخوردی بین ناوگان جنگی آمریکا و واحدهای ایران پیش نیامد.
آخرین اقدام مداخله جویانه آمریکا به نفع رژیم عراق حمله موشکی ناو «وینسنس» به هواپیمای مسافربری ایران در نزدیکی بندرعباس بود. این سومین درگیری آمریکا با ایران به شمار می‌آمد. روز یکشنبه 12 تیر 1367 ناو چند منظوره آمریکا در منطقه تنگه هرمز با شلیک دو موشک هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی ایران رادر حالی که ارتفاع 7 هزار پایی را پشت سر گذاشته بود و به سمت 12 هزار پا می‌رفت، با 290مسافر و خدمه هدف قرار داد. هواپیما در همان لحظه اول دو نیم شدو به دریا سقوط کرد و همه سرنشینان آن از جمله 55 کودک به شهادت رسیدند. آمریکا به فرمانده جنایتکار این ناو مدال افتخار داد. حمله به هواپیمای مسافربری ایران نه یک عمل اتفاقی بوده و نه ناشی از ضعف فناوری و خطای انسانی ناو چند منظوره آمریکایی، بلکه نشان‌دهنده سیاست دولت آمریکا در قبال ایران و بیانگر ضدیت آمریکا با جمهوری اسلامی و علامت روحیه خصمانه دولتمردان آمریکا نسبت به ملت ایران بود.
این اقدام آمریکا پیام روشن آن کشور مبنی بر تشدید جنگ و آمادگی ایالات متحده برای جنایات بیشتر علیه مردم ایران بود. آقای هاشمی رفسنجانی در این رابطه می‌گوید:
«اسرار ایرباس به روشنی فاش نشده و معلوم نیست که پشت آن چه بود. از طرف ما چنین برداشت شد که آمریکا برای مداخله مستقیم علیه ما مصمم است و احتمال پیروزی ما در جنگ، آنان را سخت نگران کرده است. حمله به ایرباس یک اخطار بود و اینکه آمریکا حدی برای تجاوز به ایران قائل نیست و اهداف اقتصادی و نظامی و مردمی را در بر می‌گیرد. آنان همزمان به سکوهای نفتی و کشتی‌های غیر نظامی و ناوهای جنگی ما حمله کردند. بنابراین در خلیج فارس، ما با آمریکا و انگلیس و فرانسه مواجه بودیم.»(1)
در جلسه شورای امنیت سازمان ملل، جورج بوش معاون رئیس جمهور وقت آمریکا در برابر اعتراض وزیر خارجه ایران به اقدام جنایتکارانه ناو آمریکایی در حمله موشکی به هواپیمای مسافربری جمهوری اسلامی ایران به صراحت اظهار داشت: «آقای وزیر به شما می‌گویم بین پایان جنگ و رویارویی با ما، یکی را باید انتخاب کنید...!(2)
امام خمینی در واکنش به این جنایت طی پیامی در 13 تیر 1367 خطاب به آیت‌الله منتظری فرمودند:
«... مردم شریف ایران باید توجه کنند که امروز، روز مبارزه و جنگیدن با تمام شیاطینی است که حقوق حقۀ تمامی پابرهنگان جهان را صرف عیش و نوش و تهیۀ سلاحهایی می نمایند که برای همیشه حاکم دنیای گرسنگان باشند. جنگ امروز ما، جنگ با عراق و اسرائیل نیست؛ جنگ ما، جنگ با عربستان و شیوخ خلیج فارس نیست؛ جنگ ما، جنگ با مصر و اردن و مراکش نیست؛ جنگ ما، جنگ با ابرقدرتهای شرق و غرب نیست؛ جنگ ما، جنگ مکتب ماست علیه تمامی ظلم و جور؛ جنگ ما جنگ اسلام است علیه تمامی نابرابریهای دنیای سرمایه داری و کمونیزم؛ جنگ ما جنگ پابرهنگی علیه خوشگذرانیهای مرفهین و حاکمان بی درد کشورهای اسلامی است. این جنگ سلاح نمی شناسد، این جنگ محصور در مرز و بوم نیست، این جنگ، خانه و کاشانه و شکست و تلخی کمبود و فقر و گرسنگی نمی داند. این جنگ، جنگ اعتقاد است، جنگ ارزشهای اعتقادی ـ انقلابی علیه دنیای کثیف زور و پول و خوشگذرانی است. جنگ ما، جنگ قداست، عزت و شرف و استقامت علیه نامردمیهاست. رزمندگان ما در دنیای پاکِ اعتقاد و در جهان ایمان تنفس می‌کنند و مسلمین جهان هم که می دانند جنگ بین استکبار و اسلام است، جهانخواران را آرام نخواهند گذاشت و ضربه های خود را بر همۀ کاخ نشینان وارد می کنند.... مردم شریف ایران نیز بداند که این روزها دستهای ناپاک شرق و غرب برای هدم اسلام و مسلمین در یکدیگر گره خورده است، باید نگذاریم که تلاش فرزندان انقلابی مان در جبهه ها از بین برود. برای برپایی احکام اسلام عزیز دست اتحاد به یکدیگر داده، محکم و استوار تا پیروزی اسلام حرکت کنیم. مسئولین نظام باید تمامی همّ خود را در خدمت جنگ صرف کنند. این روزها باید تلاش کنیم تا تحولی عظیم در تمامی مسائلی که مربوط به جنگ است به وجود آوریم. باید همه برای جنگی تمام عیار علیه امریکا و اذنابش به سوی جبهه رو کنیم. امروز تردید به هر شکلی خیانت به اسلام است، غفلت از مسائل جنگ، خیانت به رسول الله ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ است. اینجانب جان ناقابل خود را به رزمندگان صحنه های نبرد، تقدیم می نمایم....»(3)
دو روز پس از وقوع این جنایت، آمریکا از طریق سفارت سوئیس که حافظ منافع وی در ایران است ضمن اظهار تاسف، به ایران به صورت شفاهی پیغام داد آماده است غرامت بپردازد.(4)
پی نوشت:
1 – مسعود سفیری، حقیقت‌ها و مصلحت‌ها، گفت‌وگو با هاشمی رفسنجانی، تهران، نشر نی، 1378، ص 97
2 – علی خرم، آسیب‌شناسی دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی، فصلنامه «نگین ایران» ، شماره 28، تهران، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، بهار 1388، ص 114
3 - صحیفه امام جلد 21، صفحه 68
4 - هاشمی رفسنجانی، پایان دفاع، آغاز بازسازی (کارنامه و خاطرات 1367)، تهران، دفتر نشر معارف انقلاب، 1389، ص 201 منبع:حسین علایی، تاریخ جنگ ایران و عراق، تهران 1395، ج 2، ص 438 تا 441 | این مطلب تاکنون 2200 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|