| هزینه «پل پیروزی» برای ملت ایران |  علی معصومی وزوایی
هجدهم اردیبهشت در تاریخ به عنوان روز پایان جنگ جهانی دوم ثبت شده است. جنگ جهانی دوم را قدرت های فزون طلب و استعمارگر غرب به راه انداختند و حدود شش سال کل جهان را به آتش کشیدند. مسائل مربوط به جنگ جهانی دوم فراوان است ولی آنچه به طور کلی می‌توان گفت این است که در جریان این جنگ حدود 40 میلیون نفر از میان رفتند و به طور متوسط روزانه 25 هزار نفر در اثر جنگ جان باختند. در ایران نیز همان طور که در جنگ جهانی اول حدود ده میلیون ایرانی در اثر جنگ به کام مرگ رفتند و 40 درصد جمعیت ایران از بین رفت، در جنگ جهانی دوم نیز میلیون‌ها نفر گرفتار مرگ و سایر حوادث ناشی از جنگ شدند.
هنگامی که جنگ جهانی دوم اوج گرفت و متفقین (انگلیس آمریکا و روسیه) احساس خطر مهلک کردند با همفکری و هماهنگی یکدیگر ایران را اشغال نمودند تا از موقعیت جغرافیایی و عمومی ایران برای پیروزی بر رقیب استفاده کنند و به متحد خود (شوروی) سلاح و مهمات برسانند. این اقدام متفقین تاثیر اساسی بر سرنوشت جنگ گذاشت زیرا متفقین از راه و راه آهن ایران، از کلیه وسایل حمل و نقل و خطوط ارتباطی ایران، از بنادر و شهرهای ایران، از موسسات اداری و نظامی ایران از کارگاه‌ها و کارخانه‌های ایران، از نفت ایران، از نیروی انسانی ایران، از خواربار و محصولات دامی و زراعی ایران، از رودخانه‌ها و مزارع و باغ‌های ایران و خلاصه از همه ظرفیت ایران برای پیروزی بر رقیب استفاده کردند و استثمار ملت ایران را به بالاترین حدی که غیرقابل توصیف است رساندند. علاوه بر این جامعه ایران را گرفتار آسیب های ویران‌گر اخلاقی کردند و آن مناطقی را که نیروهایشان مستقر شده بودند به فساد کشاندند.
گرچه متفقین به دلیل کمک حیاتی ایران به پیروزی آنها میهن ما را «پل پیروزی» خواندند ولی این پل پیروزی برای ایرانیان جهنمی از قحطی مرگ فساد و فلاکت بود. زیرا سربازان متفقین تمام ارزاق و ثروت ملت ایران را می‌ربودند و برای خود مردم چیزی باقی نمی‌گذاشتند. هنگامی هم که جنگ تمام شد باز هم ملت ایران در تب آثار سو جنگ می‌سوخت. متفقین به ویژه آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها تحمیل مصیبت به ملت ایران را تا آن جا رساندند که حتی اشیا و ماشین آلات و آهن پاره‌هایی را که به دردشان نمی‌خورد و می‌بایست وجهی نیز برای حمل آن ها به جاهای دوردست و خارج از شهرها بپردازند تا به زباله‌دان‌های خارج شهرها انتقال بدهند به دولت‌های دست نشانده خود در ایران فروختند و پول گزافی دریافت کردند.
علاوه بر همه اینها پیامدهای سؤ سیاسی جنگ جهانی دوم مهلک‌تر از ابعاد دیگر است .زیرا متفقین بودند که محمدرضا پهلوی را بر ملت ایران تحمیل کردند و از طریق او نزدیک به چهاردهه ایران را غارت نمودند و لطمه‌های بسیار عمیق و گسترده فرهنگی اجتماعی انسانی اقتصادی دینی اخلاقی و... بر ایران وارد کردند که بحث پیرامون آن بسیار مفصل است.
آثار جنگ جهانی دوم در سطح جهان اسلام نیز بسیار اندوهبار است و اگر قرار باشد در این زمینه سخن گفته شود مثنوی هفتاد من خواهد شد. فقط به یکی از آثار این جنگ در سطح جهان اسلام که تولد نامیمون رژیم صهیونیستی است اشاره می‌کنیم. متفقین که طرف پیروز جنگ جهانی دوم بودند با زمینه سازی‌های کاذب و با غوغاگری و با مطرح کردن این موضوع که در جریان جنگ جهانی دوم به یهودیان ظلم شده و به اصطلاح میلیون‌ها نفر از آنها کشته شده‌اند در صدد برآمدند هزینه ستم ادعایی و کاذب به یهودیان را از جیب مسلمانان بپردازند و فلسطین را در اختیار صهیونیست ها قرار بدهند. بدین ترتیب بود که فاجعه‌ای به وقوع پیوست و رژیم صهیونیستی با توطئه صهیونیست‌ها و غربی‌ها به وجود آمد.
یکی از مسائل و موضوعات تاریخی که امام خمینی پیوسته از آن با اندوه یاد می‌کردند وضعیت ایران در جنگ جهانی دوم و عواقب این جنگ در ایران است. امام خمینی بارها پیرامون این موضوع سخن گفته‌اند. تکرار موضوع توسط امام نشان می‌دهد که نسبت به آن حساسیت داشته و همواره در این باره آزردگی خاطر تاریخی داشته‌اند.
یکی از مهم‌ترین آزردگی‌های تاریخی امام خمینی انفعال ارتش و نیروهای مدافع ایران در جریان اشغال میهن است. اساسا امام خمینی شخصی بود که برای عزت و اقتدار ملی و اسلامی اهمیت فوق العاده قائل بود و از هر دوره تاریخی که ایران و نیروهای دفاعی ایران گرفتار انفعال و بی‌عرضگی بوده‌اند گلایه‌مند بوده و به آن‌هایی که علل و زمینه‌های انفعال و بی‌عرضگی را فراهم کرده‌اند به شدت می‌تاختند.
مدیریت بسیار ضعیف ، منفعلانه و تسلیم طلبانه نیز از محورهایی است که امام خمینی شدیدا نسبت به آن انتقاد داشته و معتقدبودند که مجموعه نیروهای سیاسی و نظامی و اداری جامعه به دلایل متعدد موضع سنجیده و عزت مندی در جریان جنگ جهانی دوم و در زمان حمله متفقین به ایران نداشته‌اند.
ستم گسترده و سازمان یافته متفقین به مردم و غارت دارایی‌های ملی و ارزاق عمومی و تحمیل قحطی سنگین بر مردم در جریان جنگ جهانی دوم از دیگر مسائل مربوط به این جنگ است که همواره امام خمینی از آن به عنوان یک خاطره تلخ تاریخی یاد می‌کردند. عواقب ناگوار سیاسی که حدود چهار دهه فرصت تاریخی را ازملت ایران گرفت و فلاکت و عقب ماندگی و مسائل مهلک را بر ملت ایران تحمیل کرد از دیگر موضوعات مربوط به جنگ جهانی دوم است که امام خمینی همواره از آن به تلخی یاد کرده‌اند.
امام معتقد بودند که ملت ایران در جریان جنگ جهانی دوم غارت و بعد از آن نیز ذبح شد. نمونه هایی از سخنان امام خمینی درباره آنچه ذکر شد چنین است:
کسانی که سنشان اقتضا می‌کند و زمان‌های گذشته را به یاد دارند می‌دانند که چگونه جنگ شد و به کشور ما وارد شدند و عواقب جنگ چه بود و چه چیزهایی را به دنبال داشت. در جنگ دوم جهانی ما هیچ قدرتی نداشتیم و دیگران به کشور ما وارد شدند و من به یاد دارم که بر ملت چه گذشت. من باب نمونه در آن موقع وسایل اولیه زندگی پیدا نمی‌شد و اگر هم بود فاسد بود. (صحیفه امام جلد 16 ص 270) من تاریخی برای شما بگویم که گمان ندارم هیچ یک از شما در آنوقت بوده باشید و آن مسائل را از نزدیک لمس کرده باشید: وقتی که ارتش انگلستان و شوروی ـ روسیه آنوقت ـ جنگ داشتند با آلمان و طرفدارهای او قبلا به دستور آنها در ایران راهها را ساختند و خط آهن کشیدند؛ برای اینکه تجهیزات آنها عبور کند از اینجا. بعد در یک ساعتی از ارتش روسیه و ارتش انگلستان هجوم کردند به ایران. به مجرد اینکه در سرحد ـ سرحدهای دور ـ اینها وارد شدند وضع ارتش ایران به هم خورد. در سرحدات اول ادعا شده بود که سه ساعت مقاومت کردند و بعد که رضاشاه پرسیده بود ـ از قراری که نقل کرده‌اند ـ چرا اینقدر کم مقاومت کردید گفته بودند: سه ساعت یک دروغ بوده ما همچون که آمدند فرار کردیم. و آنوقت معروف شد که آن یکی که دو نمی‌شود اعلامیه ارتش ایران است در این هجوم که یک اعلامیه داد دوم هم نداشت. این در سرحدات بود. من آن روز تهران بودم و در یک میدانی که نزدیک به ایستگاه خط آهن بود آنجا بودم و دیدم که سربازها در تهران از سربازخانه‌ها بیرون آمده‌اند و دارند فرار می‌کنند. هیچ در تهران خبری نبود. فقط در سرحدات بود که خبرش رسیده بوده که بله اینطور شده است. سربازها از سربازخانه‌ها بیرون آمده بودند و یکی دو نفرشان را دیدم که دنبال یک شتری که یک باری به بارش بود می‌گشتند که چیزی ازش بیفتد بخورند. تمام فرماندهان ارتش چمدانهاشان را بستند و فرار کردند؛ از تهران فرار کردند؛ که بروند بیرون. (صحیفه امام جلد 17 ص 144 و 145) من هر دو جنگ بین المللی را یادم هست و گمان ندارم هیچ کدام از شما جنگ بین المللی اول را یادش باشد. ما در جنگ بین‌الملل اول هم مشاهده می‌کردیم. من کوچک بودم لکن مدرسه می رفتم و سربازهای شوروی را در همان مرکزی که ما داشتیم در خمین من آنجا آنها را می‌دیدم. ما مورد تاخت و تاز واقع شدیم در جنگ بین المللی اول. جنگ بین‌المللی دوم را بسیاری از شماها یادتان هست که ما مورد تاخت و تاز این سه قوه واقع شدیم. آمریکا انگلستان شوروی. سربازهای آنها در همه کشور ما تقریبا پخش بودند. شوروی تقریبا از بیرون تهران تا خراسان ، انگلستان در قم و آنجاها و کسان دیگر هم جاهای دیگر. ما مورد تاخت و تاز بودیم به عنوان پل پیروزی. ما باید مورد تاخت و تاز واقع می‌شدیم تا آقایان پیروز بشوند. بعد هم که پیروز شدند و حال صلح پیش آمد باز ما ذبح شدیم. کشورهای ضعیف اینطورند در حال صلح مورد تاخت و تازند و ذبح و در حال جنگ هم همین طور. (صحیفه نور جلد 12 ص 136) این توجه را داشته باشیم که شما خیال نکنید که جنگ است و ما سختی جنگ داریم. آقا! شما هر کدامتان ادراک کرده باشید این جنگ دومی که بسیاری از شما یادتان هست با اینکه به ما هیچ ارتباط نداشت ما داخل جنگ نبودیم ما کنار بودیم در عین حال به واسطه همین جنگ ایران قحطی شد . در ایران نان پیدا نمی شد یک چیزی بود سیاه مثل این عبای من سیاه بود یک چیز اینطور قلمبه‌ای می‌دادند به مردم. یک دانه نان سنگکی شما در تهران پیدا نکردید. در قم که ما بودیم تمام دکانها بسته شده بود و هیچ پیدا نمی‌شد. (همان، جلد 16 ص 162)
ما که داخل جنگ نبودیم. طرف جنگ نبودیم و لکن اینها ریختند به ایران و ایران هم هیچ نتوانست کاری بکند و آن ارتش شاهنشاهی و آن حرفهایی که رضاخان می‌گفت معلوم شد همه‌اش پوچ بود . اینها وقتی وارد شدند دیدید که ارزاق چه جور بود دیدید که هیچ نانی پیدا نمی‌شد دیدید برنج نبود، هیچ نبود، جیره بندی بود. آن هم با آن قیمت گران در بعضی اجناس (همان جلد 17 ص 172)
اگر دقت کنیم مشاهده خواهیم نمود که اکنون نیز گرفتاری‌های اساسی ایران و جهان اسلام ریشه در جنگ جهانی دوم دارد؛ زیرا قالب کنونی جهان که به سلطه قدرت‌های غربی و استعماری رسمیت داده و حقوق ملل مسلمان را نادیده گرفته است حاصل همان جنگ شوم است. امید است این آثار شوم هرچه زودتر از میان ملل اسلامی رخت بربندد و جهان اسلام به جایگاه واقعی خود در عرصه جهانی بازگردد.
منبع:روزنامه جمهوری اسلامی - 15 اردیبهشت 1386
| این مطلب تاکنون 1299 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|