| توهین آمریکایی‌ها به ملت ایران در عصر پهلوی | رفتار حاکمان سلسله پهلوی با بیگانگان به گونه‌ای بود که توهین به ایرانیان برای قوای متفقین به صورت یک عادت زشت در آمده بود. متن زیر بخشی از خاطرات فریدون هویدا (نماینده ایران در سازمان ملل در دوران کابینه برادرش امیرعباس هویدا) از سال های پایانی جنگ دوم جهانی است. جنگی که ایران در آن دخالتی نداشت و بی‌طرف بود و این بی‌طرفی را اعلام نیز کرده بود.
فریدون هویدا در این خاطره به ورود خود به ایران در آذر ۱۳۲۳ از طریق پست مرزی خرمشهر اشاره می‌کند و می نویسد:
«....در قطاری که سربازان آمریکایی را به تهران می برد جایی برای من دست و پا کردند. بین راه به خاطر خستگی مفرط توانستم به راحتی لابلای انبوه سربازان آمریکایی که از بدنشان بوی بد آبجو و توتون متصاعد می‌شد، تا مدتی بخوابم. در سپیده دم صبح، موقعی که قطار به اندیمشک رسید، متوجه حضور صدها مرد و زن و کودک پابرهنه در ایستگاه شدم که با لباس‌های مندرس از شدت سرما میلرزیدند و چشم به ما دوخته بودند. در گوشه‌ای از محوطه ایستگاه، نمایندگان مرکز تدارکات ارتش آمریکا صبحانه سربازان آمریکایی داخل قطار را به صورت ساندویچ‌هایی که در کاغذ پیچیده شده بود، همراه با میوه و فنجانی قهوه بین آنها تقسیم کردند. این سربازان همانجا فی‌المجلس صبحانه را خوردند و قبل از سوار شدن به قطار، باقی مانده آن را به داخل بشکه‌هایی که در کنار محوطه قرار داشت پرتاب کردند. در این موقع ناگهان سیل ایرانی‌های پابرهنه که در ایستگاه انتظار می‌کشیدند به سوی بشکه‌ها هجوم آوردند و با جستجو در میان باقیمانده غذای آمریکایی‌ها هرکدام تکه‌ای نان یا پرتقال یا پوست موز به دست می‌آوردند و به سرعت در دهان می‌گذاشتند و فرو می‌دادند. در سراسر تهران فقر و بدبختی و مرض بیداد می‌کرد. خیابان‌ها مملو از گدا بود. هر موقع پیاده راه میرفتیم حداقل ۱۰ نفر از آنها به دنبال ما روانه می‌شدند و مرتب التماس می‌کردند تا پول بگیرد. جلوی در ورودی باشگاه‌های تفریحی سربازان متفقین هم تابلوهای دیده می‌شد که رویش نوشته شده بود ورود ایرانی و سگ قدغن است....!»
منبع: فریدون هویدا، سقوط شاه، انتشارات اطلاعات، 1365، ص 67 و 68
| این مطلب تاکنون 1743 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|