موضع علنی شاهپور بختیار چنین بود:
«... جبهه ملی ایران با مبارزات روحانیون پیوند کامل دارد و حقانیت این مبارزه و خواسته‌های مشروع مراجع عالیقدر را مورد تأیید قرار می‌دهد و در عین حال از جامعه روحانیت که همواره پیشگامان نیروهای مردمی بوده است یاری می‌طلبد. نفی بلد و تبعید حضرت آیت‌الله العظمی خمینی رهبر شیعیان جهان برخلاف اصول قانون اساسی و آزادی‌های دمکراتیک جوامع بشری است... اخراج و تبعید ایشان متوجه دولت‌هایی است که اصول قانون اساسی و آزادی‌های دمکراتیک را زیر پا گذاشته و برخلاف افکار عمومی به تبعید و نفی‌بلد ایشان پرداختند...»
و موضع واقعی او چنین بود:
«... مخالفت صریح و آشکار با خمینی در شرایط فعلی سبب می‌شود که نیروی در حال شکل‌گیری جبهه ملی متلاشی و بی‌اثر شود. جبهه ملی خود را آخرین تیر ترکش برای نجات وطن می‌داند و باید کوشید که این تیر بیهوده شلیک نشود و کارآمدی خود را از دست ندهد. چنان‌چه امینی و شریف امامی از دست دادند...»
بختیار که به عنوان «آخرین تیر ترکش» شاه مصرف شده بود وظیفه مهار کردن یک انقلاب به ابعاد یک ملت را به عهده گرفته بود....!
پی نوشت:
1 - روزنامه اطلاعات، 6/7/1357
2 - همان مأخذ، 15/7/1357
3 - بولتن سري ساواك ـ گزارش مذاكرات سپهبد مقدم با بختيار به شاه، 6/9/1357 منبع:مطالعات سیاسی، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، کتاب اوّل، پائیز 1370 | این مطلب تاکنون 2454 بار نمایش داده شده است. |
|