| تحقیر شاه توسط رهبران آمریکا، انگلیس و روسیه |  در سال‌های جنگ دوم جهانی سران کشورهای متفقین در جریان رویارویی با کشورهای معروف به دولتهای محور (آلمان ایتالیا و ژاپن) سه کنفرانس مهم در تهران، یالتا و پوتسدام تشکیل دادند که در جریان آن ضمن طرح نقشه‌های جنگی و استراتژی نظامی خود در طول جنگ، درباره اوضاع جهان بعد از پایان جنگ و تقسیم ممالک جهان به مناطق نفوذ به توافق‌هایی رسیدند. قسمتی از این توافق‌ها و قول و قرارها پس از پایان جنگ جامه عمل پوشیده شد و برخی دیگر نیز موجب بروز اختلاف و سوء تعبیرهایی شد که اساس اختلافات شرق و غرب و آغاز جنگ سرد و تقسیم جهان به دو بلوک شرق و غرب گردید. کنفرانس تهران که در ماه آذر سال ۱۳۲۲ خورشیدی در بحبوحه جنگ دوم جهانی با حضور سران کشورهای آمریکا انگلیس و روسیه یعنی روزولت، چرچیل و استالین در تهران تشکیل شد، تمام وقت خود را صرف طرح نقشه‌های جنگی و مراحل بعدی نبرد تا شکست کامل آلمان نمود و حل مسائل مربوط به بعد از حصول پیروزی را به کنفرانس دیگری موکول نمود. در کنفرانس تهران فقط درباره آینده ایران که در واقع کشور میزبان کنفرانس بود توافق‌هایی صورت گرفت و هر سه کشور بزرگ تعهد کردند که طی شش ماه پس از خاتمه جنگ نیروهای خود را از ایران خارج کنند و استقلال و تمامیت ارضی این کشور را به رسمیت بشناسند.
پروفسور «ماروین زونیس» استاد اقتصاد سیاسی دانشگاه شیکاگو در کتاب خود موسوم به «شکست شاهانه»، ضمن اشاره به «کنفرانس تهران»، دیدگاه ویلیام سولیوان آخرین سفیر آمریکا در ایران قبل از انقلاب اسلامی درباره این کنفرانس را در چند سطر آورده است. سولیوان در باره کنفرانس تهران می نویسد:
«....یکی از موارد عمده تحقیر شاه هنگامی اتفاق افتاد که رهبران سه کشور متفق در نوامبر سال ۱۹۴۳ به منظور تشکیل کنفرانسی درباره جنگ جهانی دوم وارد تهران شدند. جالب است که هیچ ایرانی حتی شاه نمی دانست که آنها در تهران هستند و با یکدیگر ملاقات می‌کنند. در این رابطه پرزیدنت روزولت از رفتن به دیدار شاه خودداری کرد و تنها موافقت کرد که او را برای یک ملاقات خصوصی آن هم در سفارت بریتانیا ببیند! تو گویی فرمانروای جوان، پادشاه کشور میزبان نیست....»!
منبع: ماروین زونیس، شکست شاهانه، مترجم: عباس مخبر، انتشارات طرح نو، زمستان ۱۳۷۰، صفحه ۴۰۷ و 408
| این مطلب تاکنون 1722 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|