| شكنجه درساواك به روايت سفير شاه در لندن |  پرويز راجي در يكي از خاطرات خود در كتاب «خدمتگزار تخت طاووس» آورده است :
« .... خانم ليسلي بلانك ( زن انگليسي مزدوري كه پول مي‌گرفت و براي شهبانو فرح شرح حال مي‌نوشت ) به سفارتخانه آمد تا مشروبي باهم بخوريم و راجع به كتابي كه به عنوان بيوگرافي شهبانو در دست نگارش دارد صحبت كنيم . اين زن مي‌گفت : من هر وقت ماموريت خود را در نوشتن چنين كتابي براي دوستانم بيان مي‌كنم بلافاصله با اين سوال مواجه مي‌شوم كه چرا قصد دارم اين همه محاسن را براي ملكه كشوري قائل شوم كه در آنجا براي شكنجه زندانيان سياسي آنها را به تختخواب فلزي داغ مي بندند و سرخ مي‌كنند ؟!...»
راجي شبيه همين حرف «ليسلي بلانك» را از زبان يكي از مقامات عالي رژيم شاه نيز ثبت نموده است :
ناهار را با خلعتبري وزير امور خارجه خوردم . غير از ما اميراصلان افشار كه قرار است ظرف چند روز آينده به سمت رئيس جديد تشريفات سلطنتي منصوب شود نيز حضور داشت . افشار مي‌گفت : "هرجا نام ايران برده مي‌شود بلافاصله كلماتي مثل ساواك و شكنجه هم به دنبالش مي‌آيد . اين روزها بايد در مقابل انتقاد ديگران موضع دفاعي بگيريم و يا مليت خود را مخفي نگه داريم "
راجي در جاي ديگري از كتاب خود مي‌نويسد : " اصولا بايد بگويم كه از ابتداي ماموريتم در لندن تا كنون هرچه مطلب در مطبوعات انگليس چاپ شده ، يا تماماً مربوط به شكنجه گري‌هاي ساواك بوده است و يا ..."
وي از قول "دنيس رايت" آورده است :
"درحال حاضر حيثيت ايران به خاطر اخباري كه راجع به شكنجه گري‌هاي ساواك پراكنده مي شود به شدت در خطر افتاده است ...."
و از خاطره سفر به نيويورك چنين آورده است :
".... ديروز با هواپيماي كنكورد به نيويورك پرواز كردم و امروز هم در فرصتي كه پيش آمده قرار است با خانم «ماريون جاويتس» همسر سناتور جاويتس صهيونيست ، زني كه مقرري تبليغاتي وي از رژيم شاه بالغ بر 675000 دلار بوده است ، در رستوران ناهار بخوريم . خانم جاويتس مي‌گفت .... كاش مي‌شد راجع به زندانهاي ايران هم كاري كرد ...."
راجي در جاي ديگري از كتاب خود مي‌نويسد : "سپس به محل نمايندگي ايران در سازمان ملل رفتم تا با فريدون هويدا ديداري داشته باشم ...به گفته او موقعي كه گروهي عليه ورود شهبانو به نيويورك دست به تظاهرات زدند آرتور ميلر نويسنده معروف آمريكايي نيز در ميان آنها حضور داشت . يك خبرنگار تلويزيون او را شناخت و در مصاحبه‌اي او را مخاطب قرار داد و پرسيد "شما كه در اين تظاهرات شركت كرده‌ايد آيا نمي‌دانيد كه شاه از دوستان آمريكا محسوب مي شود؟ آرتور ميلر جواب داد بله مي‌دانم ولي معتقدم كه شاه بايد دوست ملت خودش هم باشد "
موضوع درنده خويي‌هاي شاه چنان است كه مي‌توان گفت در همان كتاب خدمتگزار تخت طاووس بخش معتنابهي به اعتراض شخصيتها ، احزاب ، سازمان عفو بين المللي ، دوستان و دشمنان شاه نسبت به موضوع شكنجه و درنده خويي‌هاي رژيم اختصاص يافته است و براي نمونه علاوه بر آنچه آورديم مي‌توان به صفحات 11، 13، 25، 37 ، 38، 42، 43، 44، 47، 48، 54، 56، 65، 68، 69، 74، 75، 76، 88، 105، 118، 120، 122، 133، و .... رجوع كرد .
در تمام كتابهايي كه پيرامون سقوط شاه نوشته شده است به تناسب به مساله ستمگري‌ها ، ددمنشي ها و شكنجه‌هاي وحشيانه ساواك اشاره يا تصريحاتي به چشم مي خورد .
باري روبين محقق آمريكايي كه سالها پيش از سقوط شاه بر اثر مشاهده بي عدالتي‌ها و ستم ها و نارسايي ها سقوط او را پيش بيني كرده بود مي‌نويسد :
از جمله پژوهشگراني كه به گسترش موج نارضايتي در ايران پي برده و در باره عواقب آن هشدار مي‌دادند بايد از پروفسور ماروين زونيس از دانشگاه شيكاگو و پروفسور ريچارد كوتام از دانشگاه پيتسبورگ نام برد . هر دوي آنها روي فساد و اختلاف طبقاتي در ايران و فشار ساواك و نارضايتي طبقه روشنفكر و تحصيل كرده از اختناق حاكم و عدم مشاركت مردم در امور سياسي تاكيد مي كردند
منبع:فخر روحاني ، اهرم هاي سقوط شاه ، نشر بليغ ، 1370 ، ص 441 و 443
| این مطلب تاکنون 4472 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|