| ظاهر و باطن بنیاد پهلوی | مبالغ هنگفتی که از بودجة عمومی کشور برای هزینة دفاتر مخصوص خانوادة شاه اختصاص مي‌یافت، در مقایسه با انبوه دارایی آنها در «بنیاد پهلوی» رقم ناچیزی را تشکیل مي‌داد.
بنیاد پهلوی به دستور شاه در سال 1958 تأسیس شد تا به عنوان یک سازمان خیریة غیر انتفاعی فعالیت کند. ولی حقیقت قضیه این بود که اشتغال بنیاد پهلوی به امور خیریه جنبة سرپوش برای پنهان کردن ثروت خاندان پهلوی داشت.
اعضای خانوادة شاه درآمدهای کلان خود را به صندوق بنیاد پهلوی مي‌ریختند تا این سازمان به بهانة تأمین بودجة امور خیریه، پولهایشان را در امور سودآور سرمایه‌گذاری کند. و در عین حال شاه نیز با چنین تمهیدی مي‌توانست میلیاردها ثروت خانواده‌اش را ـ که البته منشائی جز سود معاملات جنبی حاصل از فروش نفت نداشت ـ تطهیر کند و به همه نشان دهد که بستگانش از ثروت اندوزی هدفی جز کار خیر ندارند!!
گرچه ظاهراً بنیاد پهلوی چند قلم کارهای ظاهراً خیریه هم انجام مي‌داد (منجمله: پرداخت کمک هزینه به دانشجویان ایرانی در خارج، احداث چند منزل برای معلولین و کودکان یتیم، تأمین پوشاک برای محرومین، و اطعام مساکین در ایام مذهبی)، ولی فعالیت اصلی آن فقط در مسیرهایی بود که بتواند از طریق سرمایه گذاریهای پر سود (از جمله در: کارخانجات سیمان و تصفیة قند، شرکتهای بيمه، بانك، كشتيراني، هتل سازي، كازينوهاي قماربازي، كاباره‌هاي لوكس) ثروت خانوادة شاه را چند برابر کند. ضمناً باید گفت که برادران و خواهران شاه و فرزندانشان هرگز به سود سرمایه‌هاي خود در بنیاد پهلوی بسنده نمی‌کردند، و هر یک با سهام عمده‌اي که در صنایع و شرکتهای تجارتی گوناگون داشتند، منافع کلانی به دست مي‌آوردند.
اعضای هیأت مدیرة بنیادی پهلوی عبارت بودند از: نخست وزیر، وزیر دربار، رئیس مجلس سنا، رئیس مجلس شورای ملی، رئیس دیوان عالی کشور، به علاوه پنج نفر دیگر به عنوان روسای اداری تشکیلات بنیاد؛ که شاه آنان را معرفی مي‌کرد. و هر کدامشان نیز نسبت درصدی از سود خالص سالانة پهلوی را به عنوان پاداش دریافت مي‌داشتند.
بنیاد پهلوی در سراسر ایران به صورت گسترده فعالیت مي‌کرد و حضورش در تمام زمینه‌هاي اجتماع نشانگر سلطة خانوادة پهلوی بر اقتصاد کشور بود. منبع:مینو صمیمی، پشت پرده دربار، انتشارات اطلاعات، 1370، ص 196. | این مطلب تاکنون 3514 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|