تاثير درس تاريخ در ايجاد
وحدت ملي | براي نمونه رنجي را به ياد آوريد كه ايرانيان براي حفظ سرزمين خويش در برابر تهاجم هاي پي در پي داشته اند ، چه خونها داده اند و چه عزيزاني فدا كرده اند. همه مرزهاي ما ، يادگاري از شهيدي در راه وطن و دين و ملت در خود دارند .
اين سرزمين خشك چرا و چگونه داراي آب هاي روان ، باغهاي زيبا و هنر معماري دل انگيز شده است ؟ جز با كار و كوشش و تحمل سختيهاي بسيار ؟ ساختن كاريزهاي طولاني و عميق در دل كوير سوزان ، ايجاد شكاف در دل كوهها ، ساختن سد ها و پلها همگي حكايت از عشق اين مردم به سرزمينشان در طول تاريخ خويش دارد و از رنجي كه براي آباداني آن كشيده اند . در همان حال اين رنج مهر وطن را در دلشان ساخته است . پس بر ماست كه قدرشناس رنجها و كوشش هاي نياكان پر افتخار خويش باشيم و تلاش مشترك آنان را در راه كسب افتخار ، عزت و سربلندي ارج نهيم . از اين طريق است كه زيبايي وطن در دل و چشم فرزندان آن بيش از پيش مي‌شود و براي خدمت هرچه بيشتر به آن انگيزه پيدا مي‌كنند . بدون عشق و علاقه به مام وطن جوانان مهياي خدمت بدان و فداكاري در راه آن نمي‌شوند .
درس و معلم تاريخ در كشورهاي جهان براي تقويت و تعميق علاقه مندي به وطن مورد توجه است و ما نيز درس تاريخ را آنگاه بايد موفق بدانيم كه عشق به ميهن در دل و جان همه جوانان و نو جوانان نشسته باشد . درس تاريخ بايد معلم ما در عشق ورزيدن به همنوع ، اخترام به ديگران و آموختن روش همزيستي با آنان باشد . عشق به ميهن به ما مي‌آموزد همچنانكه ما براي حفظ ميهن خويش مي‌كوشيم ، ديگران نيز سرزمين خويش را دوست دارند . لذا شايسته احترام هستند و اين خود راهگشاي فرهنگ صلح است .
منبع : رشد آموزش تاريخ ، سال 5 ، شماره 15
به قلم : دكتر عبدالرسول خيرانديش
|
|
|