امام خميني پس از تبعيد به تركيه و سپس ورود به عراق و شهر مقدس نجف ، در كلاسهاي درس خود نشان دادند كه از نظر علمي و فقهي استادند و مرجع . ايشان اين سنت شكني را نيز كردند كه كلاسهاي خاموش و بي تحرك را با مباحثه و پرسش و پاسخ جان بخشيدند و سكوت و تسليم حاكم بر كلاسها را درهم شكستند . پس از رحلت آيت الله شاهرودي(1) تمامي مراجع نجف مجالس ترحيمي ترتيب دادند و در هريك از آنها نمايندگاني از سوي قدرت حاكم بر عراق يعني حزب بعث شركت كردند . رهبر حزب بعث در آن روزها حسن البكر بود و حزب با هر يك از آيات نجف به نوعي درگيري داشت . به ويژه با آيت الله حكيم . اما با اين همه وقتي نمايندگان و يا رهبران حزب بعث وارد اين مجالس مي‌شدند صاحب مجلس و همه حاضران به پا برمي‌خاستند و اداي احترام مي‌كردند . ولي وقتي آنان به مجلس امام خميني آمدند امام به آنان بي اعتنا بود . گفته مي شود حسن البكر رئيس حزب بعث و معاونش صدام حسين وقتي به مجلس ختمي كه از سوي امام ترتيب يافته بود آمدند امام حتي كمترين تكاني هم به خود ندادندو حاضران مجلس هم به تبعيت از ايشان در جاي خود نجنبيدند . در نتيجه رهبران حزب بعث مجبور شدند در برابر امام زانو بزنند و اداي احترام كنند ....
--------------------------------------------------------------------------------------------
پي نوشت :
1 - آيت‏ اللَّه سيدمحمود شاهرودي كه از 27 سالگي به نجف اشرف عزيمت نمود در 14 شهريور 1353 ش برابر با 18 شعبان 1395 ق در 91 سالگي در نجف وفات يافت و پس از تشييعي باشكوه، در كربلا به خاك سپرده شد.

منبع:آرشيو مطالب مركز بررسي اسناد تاريخي

احزاب سياسي رژيم شاه و تحقيقات محرمانه ساواك

بي اعتنايي امام به حسن البكر و صدام

رواج پرونده سازي با هدف اخاذي در عصر رضاخان

سفیر انگليس : شاه ماندنی است !

روايت كاردار آمريكا از سقوط سید ضیاء

ساواك و سانسور

شب‌نشيني‌هاي اسرائيلي در تهران

هر يك از گوشه‌اي فرا رفتيم

هراتي : قرارداد كاپيتولاسيون از پنتاگون ارسال شده بود

نقد كتاب
« من و برادرم »