به بهانه سالگرد مداخله آمریکا در طبس 75 سال دخالت آمریکا در ایران
سابقه دخالتهای علنی آمریکا در امور داخلی ایران به بیش از 75 سال میرسد. حوادث شهریور 1320 و مداخله متفقین در ایران اولین جلوه از دخالتهای آمریکاییها در کنار متحدان روسی و انگلیسیشان در شهرهای ایران بود. در آن زمان حضور آمریکائیها در ایران بیشتر به لحاظ اهميتى بود كه آنان براى اين منطقه حساس، كه منبع و ذخيره عظيم انرژى است، قائل بودند. دولتمردان امريكایی پس از جلب اعتماد، به تدريج سياست خود را تغيير داده و در پوشش روابط دوستانه با دولت ايران، به دخالت مستقيم در تمامى امور داخلى كشور روى آوردند و به شكل يك مستعمره با آن برخورد کردند. شرح همه شرارتها و عناد دولت امريكا طولانى است و در اين مجال نمى گنجد. از اين رو، فقط به شرح مختصر برخى از مهمترين آنها مى پردازيم و جويندگان محترم را به كتابهايى كه به طور مستقل در اين زمينه نگاشته شده است، ارجاع مى دهيم.
كودتاى 28 مرداد 1332
دكتر مصدق در ارديبهشت 1330 با حمايت قاطع آيت الله كاشانى به نخست وزيرى رسيد. آن دو، سياست «ملى كردن صنعت نفت » را دنبال كردند و سرانجام، در 29 اسفند 1329 موفق به تحقق آن شدند. در جريان این نهضت، دست انگليسى ها به طور خاص كه از مدتها مشغول غارت منابع نفتى ايران بودند، كوتاه شد. آنان كه ادامه اين روند را براى منافع خود بسيار زيانبار مى دانستند، به فكر توطئه اى براى ساقط كردن دولت دكتر مصدق افتادند. بر اساس اعتراف امريكايى ها، كه در اسناد منتشر شده توسط سازمان سيا (CIA) و وزارت خارجه امريكا در سالهای 1379 و 1393 منعكس شده است، نمايندگان دستگاه امنيتى انگليس، موضوع براندازى دولت مصدق و جايگزين كردن يك حكومت كاملا وابسته را به نمايندگان سيا پيشنهاد كردند كه با پاسخ مثبت امريكايى ها در فروردين 1332 مواجه شدند. تحليل گران مسائل سياسى دو عامل عمده را علت اين رويكرد مى دانند: نخست ياس دولت امريكا از به سازش کشاندن آيت الله كاشانى و ديگرى توافق با انگليس در يك كنسرسيوم كه به موجب آن، قرار شد چهل درصد از منابع نفتى و ساير سرمايه هاى ملى ايران به امريكا و چهل درصد آن نيز به انگليس تخصيص يابد .
طرح كودتاى 28 مرداد پس از مطالعات فراوان و بازنگريهاى مكرر توسط طراحان انگليسى و امريكايى، به امضاى نهايى رسيد و با اختصاص بودجه اى هنگفت، سرانجام پس از فراهم شدن مقدمات امر، در 28 مرداد 1332 با موفقيت انجام پذيرفت. در نتيجه اين كودتا، مصدق از نخست وزيرى بركنار و حكومت وى سقوط كرد . شاه، كه از بيم اعتراضات مردمى، به ايتاليا گريخته بود، پس از كودتا به ايران بازگشت و به اين ترتیب، سلطه همه جانبه امريكا بر ایران آغاز شد . امريكايى ها تا سالها، دخالت خود در كودتاى 28 مرداد 1332 را كتمان مى كردند. تا اين كه مادلين آلبرايت، وزير خارجه دولت بيل كلينتون، براى نخستين بار در يكى از سخنرانيهاى رسمى خود، در 27 اسفند 1378 بدون هيچ گونه عذرخواهى از ملت ايران، از نقش مستقيم و محورى امريكا در كودتاى 28 مرداد به صراحت پرده برداشت و گفت:
«در سال 1332 ايالات متحده امريكا نقش مهمى در هماهنگى براى سرنگون كردن دولت محمد مصدق ايفا كرد و دولت آيزنهاور بر اين باور بود كه اين عمل به خاطر دلايلى استراتژيك، قابل توجيه است.» پس از اين اعتراف مهم، دولت امريكا در خرداد 1379 اسنادى را كه در آن از نقش مهم آن دولت در كودتاى 28 مرداد سخن به ميان آمده است، منتشر ساخت .
حمايت و تحكيم پايه هاى حكومت استبدادى شاه
حمايت دولت امريكا از شاه پس از 28 مراد 1332 وارد مرحله جديدى شد و امريكايى ها با تمام توان، از شاه حمايت كردند. حمايت مالى امريكا پس از كودتا به طرز شگفت انگيزى افزايش يافت. چند روز پس از كودتا، شاه از امريكا درخواست وام كرد و امريكا نيز با پرداخت يك وام 45 ميليون دلارى به ايران موافقت نمود. در 1330 كمك مالى امريكا به ايران بالغ بر 3/1 ميليون دلار بود، اما اين رقم در سال پس از كودتا به 70 ميليون دلار يعنى 60 برابر رقم قبلى رسيد و سه سال بعد به 250 ميليون دلار افزايش يافت. رژيم شاه هر چه پيش مى رفت، وابسته تر مى شد و نفوذ امريكا روزبه روز در دستگاه حاكميت ايران افزونتر مى گشت .
|