ماهنامه الکترونيکي دوران شماره 73   آذر ماه 1390
 

 
 

 
 
   شماره 73   آذر ماه 1390


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تعداد نمايش: 4140 بارجعل سند، آفت تاريخ‌نگاري
كتمان حقايق، وارونه‌سازي حقايق، ‌سرقت آثار ديگران،‌ محو اسناد و از همه مهمتر جعل اسناد و مدارك تاريخي، آفت‌هايي هستند كه تاريخ‌نگاري را مورد تهديد قرار داده‌اند. نگارش تاريخ مشروطيت نيز از اين عارضه در امان نبوده است.


تعداد نمايش: 4003 باراسلام‌ستيزي در عصر پهلوي دوم
محمدرضا در عين حال که به صورت خفيف در موارد مقتضي، تظاهر به اسلام مي‌کرد، با احياي مذاهب منسوخه و باطله در قالب « برگزاري جشن‌هاي مذهبي اقوام پيش از اسلام» در کاخ سلطنتي و واگذاري مديريت جشن به همسر خود و پذيرايي از مدعوين، با شراب‌هاي سفارشي وارداتي از فرانسه، آن هم در ماه رمضان، دشمني خود را با اسلام نشان مي‌داد.


تعداد نمايش: 11830 باربرگ ديگري از عياشي اردشير زاهدي
اردشير زاهدي حتي با ژاكلين همسر جان اف كندي رئيس جمهور آمريكا رابطه داشت. اين رابطه به‌ويژه پس از ترور كندي و بيوه شدن ژاكلين بر سر زبان محافل آمريكائي بود. به نوشته «ديلي اكسپرس» زاهدي در همه پارتي‌هاي ژاكلين شركت داشته و جزو تيم اسكورت او بوده است.


تعداد نمايش: 6221 بارروايتي از زنان دوره رضا‌خان
در دوره رضاشاه گرچه يك نيروي تحصيل‌كرده از جنس زن تربيت شد، ولي همچنان زنان از رأي دادن و انتخاب شدن محروم بودند. همه روزه صفحات مطبوعات پر بود از تبليغات راجع به مدل لباس، آرايش مو و صورت، و معرفي ستاره‌هاي سينمايي غرب . ولي اين رويكرد جز رواج فساد، افزايش تعداد فواحش و انهدام كانون‌هاي خانواده دستاورد ديگري در ايران نداشت.


تعداد نمايش: 3871 بارخاطره مطبوعاتي
بعد از چاپ 42 قسمت مقاله مستند راجع به تاريخچه روابط ايران و انگليس ، سفارت انگليس به هر دري زد تا نام نويسنده مقاله را بيابد تا اينكه يكي از همكاران مطبوعاتي به او گفت «دنبال شخص به خصوصي نگرد. چون اولاً مقاله موضع روزنامه انتشاردهنده است. ثانياً در نگارش آن جمعي سهيم بوده‌اند و كار يك نفر خاص نبوده و ثالثاً بسياري از روزنامه‌هاي ايران نيز كم و بيش همين موضع را دارند و...»


تعداد نمايش: 13678 بارپزشك احمدي كيست ؟
پزشک احمدي در ظاهر امر پزشك زندان قصر در دوران حكومت رضاشاه بود ولي در اصل ، يكي از جوخه هاي اعدام محكومين و محبوسين سياسي اين دوره محسوب مي شد . جوخه اي كه سلاحش « آمپول هوا » بود . او مسئول اعدام زندانياني بود که از طريق قانوني نمي‌توانستند، اقدام به نابودي آنان کنند، بنابراين ناچار بودند محرمانه در زندان به دست پزشک احمدي آنان را به قتل برسانند.


تعداد نمايش: 6522 بارصدام به روايت يك عضو ارشد حزب بعث
«صلاح عمر العلي» عضو شوراي فرماندهي حزب بعث: صدام وقتي از عزم جمهوري اسلامي ايران براي صلح و آرامش در منطقه مطمئن شد، به من گفت: الان فرصت تاريخي ما فرارسيده كه شايد در يك قرن يك بار اتفاق بيفتد. من ضربه‌اي به آنان خواهم زد كه صدايش در تمام كره زمين شنيده شود.


تعداد نمايش: 4150 بارگازيوروسكي: رئيس ساواك در آمريكا، كارگزار «سيا» بود
مارك. ج. گازيوروسكي سياستمدار آمريكائي: نماينده اصلي ساواك در آمريكا زير پوشش هيأت ديپلماتيك ايران عملاً به صورت كارگزار «سيا» كار مي‌كرد و سرپرست شعبه «سيا» ‌در تهران نيز دائماً با شاه و رئيس ساواك در ارتباط بود.


تعداد نمايش: 4196 باريك اعتراف خواندني
ساواك:‌ استفاده حزب ايران نوين از افراد منفور و ناموجه، خوشنام نبودن رهبران، فقدان روح انضباط، نبود روح ايمان، نبود تحرك،‌ و آسيب‌پذير بودن حزب در مقابل مقامات مملكتي به خاطر تحميل مداوم افراد جديد، از دلائل اصلي عدم توفيق حزب ايران نوين طي سالهاي فعاليتش بوده است.


تعداد نمايش: 6112 بارمعرفي کتاب
«از نهضت آزادي تا مجاهدين »

خاطرات آقاي مهندس لطف‌الله ميثمي، براي نسل جوان مسلمان كه در قالب گروهها و تشكلهاي گوناگون پاي در مسير فعاليت سياسي مي‌گذارند مي‌تواند منبع ارزشمندي براي تجربه آموزي باشد چرا كه با مطالعه آن قادر خواهند بود نقاط خطرخيز در مسير پويش فكري و عقيدتي و نيز علل سقوط يا انحراف از مسير اصيل اسلامي را شناسايي كنند و مرتكب خطاها و اشتباهاتي نگردند كه بعضاً جبران آنها غيرممكن يا بسيار سخت خواهد بود.


اعتراف به يك حقانيت...
شوراي امنيت براي توقف جنگ تحميلي هشت قطعنامه (479، 514، 540، 552، 582، 588، 598، 619) را تصويب كرد. قطعنامه 598 نه‌ ماه و نيم پس از آخرين قطعنامه (588) به تصويب رسيد. در مورد قطعنامه 598 نكته حائز اهميت اين بود كه پيش‌نويس آن از سوي 5 عضو دائمي شوراي امنيت تهيه شده بود و آنها مشتركاً اين پيش‌نويس را به شوراي امنيت تسليم كرده بودند. شوراي امنيت در اين فاصله به مشورتهاي فشرده خود براي تنظيم پيش‌نويسي كه حاوي فصل مشترك نظريات دو كشور بود ادامه مي‌داد. اين قطعنامه به اتفاق آرا از تصويب شوراي امنيت گذشته بود.
در كتاب نيروهاي حافظ صلح سازمان ملل: كلاه‌آبي‌ها در هنگام گزارش وضعيت «يونيماگ» در مورد دلايل تهيه اين قطعنامه چنين مي‌نويسد:
«دبير كل [دوكوئيار] در 23 ژانويه 1987 ابتكار سياسي جديدي را به منظور توقف جنگ به كار گرفت و با نمايندگان اعضاي شوراي امنيت در دفتر كارش در مورد سازمان ملل ملاقات كرد و عوامل و عناصر متعددي را جهت رسيدگي و مطالعه به آنها پيشنهاد كرد. در پي اين اقدامات پس از مشورتهاي فراوان و فشرده شوراي امنيت قطعنامه 598 را از تصويب گذرانيد. يك سال بعد مفاد همين قطعنامه به مورد اجرا گذاشته شد و جنگ 8 ساله ايران و عراق پايان يافت. تلاشهاي دبير كل از آمادگي رو به رشدي كه بين 5 عضو دائمي شوراي امنيت جهت پايان دادن به اين جنگ به وجود آمده بود، نشأت مي‌گرفت. »
در قطعنامه 598 از طرفين درگير درخواست شده بود كه: فوراً در جنگ آتش‌بس اعلام كرده و آن را رعايت نمايند، نيروهاي مسلح خود را تا پشت مرزهاي شناخته شده بين‌المللي به عقب بكشند و اسراي جنگي را آزاد كنند. شورا در اين قطعنامه نگراني عميق خود را از استمرار جنگ بين ايران و عراق اعلام كرده بود و اظهار نظر كرده بود: چون احتمال افزايش و گسترش جنگ مي‌رود قصد دارد كليه اقدامات جنگي را متوقف كند و يك صلح جامع،‌ عادلانه، شرافتمندانه و بادوام بين ايران و عراق برقرار سازد. شورا در پايان قطعنامه اظهار داشته بود كه به دليل استمرار جنگ بين ايران و عراق صلح جهاني به خطر افتاده است و در نتيجه تهديد كرده بود كه برابر مواد 39 و 40 منشور سازمان ملل عمل خواهد كرد.
دولت ايران هرچند معتقد بود كه شوراي امنيت در قطعنامه 598 براي نخستين بار با مسئله جنگ برخوردي جدي و بنيادي نموده است؛ ولي به دليل «نواقص اساسي و عدم هماهنگي » مخصوصاً در بند 6 قسمت اجرايي قطعنامه «تحقيق در مورد مسئوليت منازعه» از آن انتقاد مي‌نمود و در اين مورد دلايل منطقي زيادي ارائه مي‌كرد. درنتيجه قطعنامه 598 به صورت نه رد و نه قبول حدود يك سال ادامه داشت. در اين زمان جنگ با توجه به خطر گسترش آن به مناطق ديگر ادامه داشت. كشتي‌هاي جنگي كه براي اسكورت كشتي‌هاي تجاري به خليج فارس اعزام گرديدند به درگيري با طرفين جنگ كشيده مي‌شدند. در 3 جولاي 1988 يك كشتي جنگي آمريكايي ـ اس ‌اس ‌وينسن ـ متعلق به نيروي دريايي اين كشور هواپيماي مسافربري غير نظامي ايران را در يك پرواز غير نظامي مورد هدف قرار داد. در اين جريان 290 نفر از هموطنان معصوم و بيگناه ما به شهادت رسيدند.
سرانجام، ايران در 26 تير 1367 ـ 17 جولاي 1988 ـ رسماً به دوكوئيار اطلاع داد به منظور جلوگيري از كشت و كشتار، استقرار عدالت و برقراري صلح در منطقه و جهان، قطعنامه 598 را مي‌پذيرد.
فرازهايي از نامه مقام معظّم رهبري كه در آن زمان رياست جمهوري اسلامي ايران را به عهده داشتند در اين مورد به آقاي دوكوئيار چنين است:
«درودهاي گرم همراه با بهترين آرزوهاي من را براي موفقيت عاليجناب در تلاش براي برقراري صلح و عدالت بپذيريد...


 
     استفاده از مطالب با ذکر منبع مجاز مي باشد.                                                                                                    Design: Niknami.ir