ماهنامه الکترونيکي دوران شماره 73   آذر ماه 1390
 

 
 

 
 
   شماره 73   آذر ماه 1390


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
گازيوروسكي: رئيس ساواك در آمريكا، كارگزار «سيا» بود

« مارك. ج گازيوروسكي » استاد رشته علوم سياسي دانشگاه ايالتي لوئيزياناي آمريكا در كتاب «سياست خارجي آمريكا و شاه» مي نويسد: ‌ساواك و سيا از طريق ديگري نيز،‌ هر چند بر پايه‌اي انتخابي و نسبتاً محدود، همكاري مي‌كردند. دو سازمان به ويژه در همه 1950 و اوايل دهة 1960 رابطه تبادل اطلاعات نزديكي داشتند و سرپرست شعبه سيا در تهران تماس منظمي با شاه و سرپرست ساواك داشت و نمايندة اصلي ساواك در آمريكا كه زير پوشش هيئت نمايندگي در سازمان ملل كار مي‌كرد اغلب با مقامهاي سيا در آمريكا ملاقات داشت و عملاً به صورت كارگزار سيا كار مي‌كرد. گروه آموزشي پنج نفرة‌ سيا و به دنبال آن گروه ارتباطي كوچكي كه پس از رفتن گروه در ستاد ساوك دفتري داشت نيز رابطه كاري نزديكي با ساواك داشتند. سيا و ساواك از اين مجراها اطلاعات را با هم مبادله مي‌كردند.
سيا براي ساواك اطلاعات قابل ملاحظه‌اي دربارة‌ ديگر كشورهاي منطقه از جمله دولتهاي عرب، افغانستان و شوروي فراهم مي‌كرد. سيا اطلاعاتي دربارة آزمونهاي موشكي شوروي و ديگر فعاليتهاي نظامي شوروي نزديك مرز شمالي ايران عرضه مي‌كرد كه آنها را از ايستگاههاي استراق سمع الكترونيك به دست مي‌آورد. همچنين براي ساواك در دهة 1950 و اوايل دهة 1960 اطلاعاتي دربارة حزب توده فراهم مي‌كرد. اما دربارة ساير سازمانهاي سياسي ايران از قبيل جبهه ملي، فعالان روحاني،‌ يا گروههاي چريكي كه در اواخر دهة 1960 پيدا شدند اطلاعاتي به ساواك نمي‌داد. ساواك به نوبة خود اطلاعات قابل ملاحظه‌اي در مورد مسائل منطقه و حزب توده گروههاي چريكي و ديگر سازمانهاي سياسي ايران براي سيا فراهم مي‌كرد كه بيشتر آنها اعتماد‌ناپذير يا حتي آگاهانه گمراه‌كننده بودند.
از ابتداي دهة 1330 «ريووال نعمان» يكي از مأموران اطلاعاتي ارتش اسرائيل آخرين پيشرفتهاي تكنولوژيكي در امور جاسوسي را پيش‌بيني كرده بود. سرويسهاي امنيتي، اسرائيل موفق شده بودند دستگاههاي استراق سمع و جاسوسي الكترونيكي شبيه پيشرفته‌ترين نمونه‌هاي موجود بسازند. اسرائيل از اين دستگاهها در ايران استفاده كرد، منتها چون اين عمل غيردوستانه و حضور جاسوسان اسرائيلي زير پوشش موساد در سرزمين بيگانه عملي نبود، اسرائيلي‌ها از طريق ساواك وارد عمل شدند. ايران در عوض دادن تسهيلاتي در خاك خود به مأموران اسرائيلي و فروش نفت به آن كشور، از دولت اسرائيل خواست تا او را در تربيت حرفه‌اي مأموران ساواك كمك كنند. اسرائيل به هم پيمانش از اين دستگاههاي پيشرفته جاسوسي و ضد جاسوسي تحويل داد كه ايران احتمالا ً‌از آنها براي جاسوسي استفاده مي‌كرد... كارشناسان اسرائيل براي تأمين خدمات پس از فروش اين دستگاه در ايران ماندند. حضور آنان برخلاف حضور آمريكايي‌ها به چشم نمي‌خورد. آنان در ميان اجتماع يهوديان ايران از پايگاه لجستيكي مخفي برخوردار بودند. همگرايي منافع دو دولت آنها را به همكاري نزديكي در امور امنيتي سوق داد. مستشاران اسرائيلي كه از امتياز شناخت بهتر منطقه و روحيه مردم برخوردار بودند، ارتش ايران را در ابتداي دهة 1970 در لشكر كشي‌اش براي نبرد با چريكهاي ماركسيست عمان [ظفّار] راهنمايي كردند. در همان ايام منتها اين بار در سطح امنيت داخلي، اسرائيل با استفاده از شناختش درباره فعالان فلسطيني،‌ اطلاعاتي درباره روابط ميان گروههاي تروريست ايراني و رزمندگان الفتح به پليس مخفي شاه داد.
همكاري متقابل ساواك و موساد فهرست‌وار عبارت‌اند از: تبادل اطلاعات،‌ آموزشهاي موساد به كاركنان ساواك، طرحها و عمليات مشترك ساواك و موساد، خريد سلاح و تجهيزات و وسايل از موساد، همكاري دو جانبه عليه فلسطيني‌ها، تشكيل سمينارهاي دو جانبه و سه جانبه (به اضافه سرويس اطلاعاتي تركيه با اتيوپي)،‌ آموزشهاي مختلف، شنود، خط‌شناسي و مذاكرات رؤسا و نماينده‌هاي دو سرويس.

منبع:سقوط، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاي سياسي، ج 1، ص 765 تا 767.

این مطلب تاکنون 4151 بار نمایش داده شده است.
 
     استفاده از مطالب با ذکر منبع مجاز مي باشد.                                                                                                    Design: Niknami.ir