سمیه رمضان ماهی
برای آشنایی بهتر با چاپ سنگی و جایگاه آن ابتدا تاریخچه مختصری از صنعت چاپ را ذکر می کنیم.
تاریخ چاپ
اختراع فن چاپ درحقیقت به قرن ها پیش از گوتنبرگ، که نامش به عنوان مخترع چاپ در تاریخ به ثبت رسیده است، برمی گردد. بین النهرینی ها چند هزار سال قبل از میلاد بر خشت هایی از گل‌رس مهر می‌زدند. استعمال حروف قابل انتقال نیز میان سال‌ها ی 1051 و 1058 در چین آغاز شد. مخترع این حروف فردی به نام پی‌شنگ بود و حروف هم از گل‌رس ساخته می‌شد. حروف دستی و حروف قلعی که پس از آنها به کارآمد، هیچ یک رواجی نیافت، بر عکس حروف چوبی متداول شد. تا این‌که در سال 1440، گوتنبرگ ظاهرا بدون اطلاع از کار چینی‌ها، حروف قابل انتقال را اختراع کرد و برای هر یک از حروف الفبا یک حرف جداگانه به کار برد. حروف متحرک را چینی‌ها اختراع کردند، ولی گوتنبرگ که حرفه اش زرگری بود، آلیاژ مناسب برای ریخته گری حروف را از سرب و آنتی موآن به دست آورد و سپس نسبت هر یک از این دو فلز را به گونه ای انتخاب کرد که حروف بیش از حد سخت و نرم نباشند. وی برای مرکب چاپ هم فرمول مناسبی یافت و خلاصه با رفع موانع و حل مشکلات عمل چاپ را میسر و اجرایی کرد.
فن‌ چاپ سنگی، پیش از پایان قرن هجدهم به وسیلة آلویس سفندلر اختراع و از كشور روسیه وارد ایران شد و از حدود سال 1240 ه. ق. / 1824 م. در شهرهای مهم ایران رواج یافت. تقریبا 20 سال پس از نخستین تلاش ها ی گوتنبرگ در امر چاپ ،این صنعت با استفاده از سطوح برجسته در ونیز، فلورانس، پاریس و لیون در حدی مختصر و محدود رواج یافت. اما دستگاه چاپ گوتنبرگ، به علت هزینه ها ی بسیار زیاد فقط برای ثروتمندان قابل دسترسی بود و به همین دلیل تا مدت ها ی طولانی استقبال چندانی از آن نشد. 300 سال پس از اختراع دستگاه چاپ گوتنبرگ، نمایشنامه نویسی آلمانی به نام آلوئیس زنه فلدر، چاپ سنگی یا لیتو گرافی را درسال 1796 میلادی اختراع کرد.
هر سنگی که متن یا تصویر با این روش روی آن نقش می بست ، برای چاپ حدود 750 نسخه عملکرد مطلوب داشت و پس از آن نقش روی سنگ قابل چاپ نبود.
چاپ سنگی در ایران
اگر چه درباره شروع چاپ سنگی در ایران روایات متعددی وجود دارد، به نظر می رسد چاپ سنگی را برای نخستین بار میرزا صالح شیرازی در تبریز راه اندازی کرد. میرزا صالح که از سوی دولت ایران برای فراگیری هنرهای جدید به اروپا رفته بود، در بازگشت یک دستگاه چاپ سنگی با خود به تبریز آورد که آن را در سال 1250 قمری راه انداخت. نخستین چاپخانة نوین (چاپ سربی) در تبریز در زمان عباس میرزا تأسیس شد و اولین كتاب چاپ شده رساله جهادیه نوشتة عیسی ابن حسین قائم مقام فراهانی بوده است كه درسال 1233ه.ق./ 1817 م. برای نخستین بار ودرسال1234 ه. ق./ 1818 م. برای بار دوم چاپ شده است. چاپ سربی تا سال 1269 ه. ق./1852 م. در ایران رواج داشت و سپس جای خود را به مدت نزدیك به یك قرن به چاپ سنگی داد. فن‌ چاپ سنگی، پیش از پایان قرن هجدهم به وسیلة آلویس سفندلر اختراع و از كشور روسیه وارد ایران شد و از حدود سال 1240 ه. ق. / 1824 م. در شهرهای مهم ایران رواج یافت.
نخستین كتاب چاپ سنگی در ایران قرآن چاپ دارالطبعة دارالسلطنه تبریزدرسال 49-1248 ه.ق./ 33-1832 م. است. دو علت مهم باعث شد شیوة چاپ سنگی درایران جای‌گزین چاپ سربی ‌شود.
تاریخ چاپ و ظهور چاپ سنگی
نخست آن‌‌كه‌ در فن چاپ سنگی، از وسایل ساده‌تر و كم هزینه‌تری نسبت به چاپ سربی استفاده می‌شد و خطر نگه‌داری این وسایل در مقایسه با وسایل چاپ سربی كمتربود. سپس آن‌كه نوع خط و نحوة نگارش متن در كتاب‌های چاپ سنگی نسبت به حروف چاپ سربی با ویژگی‌های فرهنگی ـ اجتماعی آن دورة مردم ایران هماهنگی بیشتری داشت.
چاپخانه سنگی طی مدت کوتاهی در تهران و بعد اصفهان و سپس سایر شهرهای ایران تاسیس شد و بیش از 50 سال تنها روش چاپ در ایران بود و تا اواخر دوره قاجار ، هر چه در ایران چاپ می شد، به روش چاپ سنگی بود. البته هشت سال قبل از ورود چاپ سنگی به ایران چاپ سربی نیز راه اندازی شده بود، ولی به علت هزینه و زحمت زیاد آن ، پس از ورود چاپ سنگی ، کنار گذاشته شد و بعدها در اواخر دوره قاجار دوباره حروف سربی و استفاده از آن رایج گردید.
از ویژگیهای منحصر به فرد چاپ سنگی که جایگاه آن را در هنر ارتقا می دهد امکان استفاده از خط نستعلیق و نقاشی در این نوع چاپ بود. این فن بیشترین کاربرد را در روزنامه ها و کتب خطی داشت. استاد کلهر از خط نویسان برجسته روزنامه های چاپ سنگی در دوران قاجار بود و از نقاشان برجسته روزنامه نیز می توان به ابوتراب غفاری، ابوالحسن غفاری ( صنیع الملک) و موسی ممیزی اشاره کرد.
مراحل چاپ سنگی
1 - بـرای چاپ حروف و كلمات فارسی و مانند آن كه از سمت راست به چپ نوشته می‌شوند ابتدا متن و نقاشی را بر روی كاغذهای مخصوص كلیشه می‌نوشتند و سپس آن را بر روی سنگ قرار می‌دادند. تا حروف و كلمات بر روی سنگ به شكل وارونه از سمت چپ به راست نقش گردند و در هنگام چاپ متن و نقاشی به شكل واقعی خود چاپ شوند.
2 - لایه‌ای نازك از اسید نیتریك بر روی تمام سطح سنگ می‌كشیدند.
3 - آن قدر با اسید، صمغ و آب، بر سنگ می‌كشیدند تا هنگامی كه سنگ را به جوهر آغشته می‌كردند، تنها قسمت‌هایی كه با گچ چرب نقش بسته بودند جوهر را به خود می‌گرفت و باقی‌ماندة قسمت‌ها جوهر را نمی‌پذیرفت و اثری به‌جای نمی گذاشت.
4 - یك برگ كاغذ روی سنگ چاپ قرار داده و بر روی آن فشار وارد می‌كردند تا طرح جوهری بر روی كاغذ نقش می‌بست. نخستین کتاب چاپ سنگی لیلی ومجنون مكتبی شیرازی به سال 1259 ه.ق./ 1843 م. در تبریز است و تا دو سال بعداز چاپ این‌كتاب، هیچ كتاب مصور دیگری منتشرنشده است. اما از حدود 1263 ه.ق. / ‌‌1846 م. چاپ كتاب‌های مصور متداول شد. نخستین نقاش ایرانی كه كتاب‌های چاپ سنگی را مصور كرد. نقاش میرزا علی‌قلی خویی بود كه نقاشی‌های كتاب شاهنامه فردوسی 1186 را به تصویر كشید.
مراحل چاپ سربی
طریقه چاپ سربی روش نسبتا ساده ای بود : کاغذ روی صفحه ای متشکل از حروف برجسته سربی و آغشته به مرکب فشرده می شد و بر اثر فشار، حروف بر صفحه کاغذ نقش می بست. حروفچینی روزنامه نیز نخست به صورت دستی انجام می گرفت، ولی بعدها این کار با دستگاه ها یی که معمول ترین آنها «لاینو تایپ» بود، صورت پذیرفت. دستگاه حروفچینی خودکاری لاینوتایپ در سال 1886 میلادی ساخته شد. و بدین ترتیب سرعت چاپ به تدریج فزونی یافت. پیشرفت فناوری کم کم باعث شد دستگاه حروفچینی سربی از دور خارج شود و جای خود را به دستگاه الکترونیکی بدهد.

منبع:بخش هنری تبیان

روشهای تاریخ نگاری

کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

علائق مذهبي در خاندان پهلوي و رواج تشيع شاهانه!

تاریخ چاپ و ظهور چاپ سنگی

پرهزینه ترین مراسم ازدواج در عصر قاجار

مشاغل تهران قدیم

انجمن بلدی

سابقه تعزیه خوانی در ایران

از کوه‌نور تا تخت‌طاووس

نقد كتاب
«ماموریت در ایران»