نامه 90 سال پیش کنسول ایران در باره جنایات ابن سعود | كفيل كنسولگري ايران در جده، كه اخيراً با دو تن ديگر از ديپلماتهاي مسلمان مقيم جده، حج عمره گذارده، گزارشي از سفر خود را كه حاكي از موقعيت وهابيان و جنگهاي داخلي عربستان است، به وزارت امور خارجه کشورمان فرستاد. متن گزارش به شرح زیر است:
حضور وزارت جليله امور خارجه دولت عليه در طهران
«... پس از آن كه خطي به سلطان عبدالعزيز، سلطان نجد، نوشتيم و جواب آن رسيد ، با اتومبيل مخصوص عازم مكه معظمه شديم. همين كه به لشكرگاه ابنسعود رسيديم ، از آنجايي كه عربهايي كه دور و بر سلطان نجد جمع شدهاند اغلبشان بيملاحظه و بيشعورند ، قبل از آنكه پرسش كنند يكدفعه شليك گلوله بر اتومبيل كردند و يك بمب هم انداختند كه نزديك بود همه ماها تلف شويم. به لطف الهي جان به سلامت برديم. همين كه به خيمهگاه سلطان عبدالعزيز رسيديم فوراً اظهار تأسف و همدردي كرد كه اين اشخاص نفهميده و نشناختهاند. بسيار احترامات و ترتيبات ميهمانداري را معمول و مجري داشت. از آنجا پس از آنكه يك روز در ضيافت سلطان نجد بودیم يك سر عازم مكه معظمه گشتیم. پس از توقف هفت روز در مكه به سلامت مراجعت به جده كرديم. در اين چند روز كه در مكه مكرمه توقف داشتيم با توجه به مشاهداتمان چنين استنباط شد كه اين جنگ، طولاني است و قبل از شش ماه انجام نمی پذيرد و احتمال دارد تا يك سال ديگر طول بکشد، زيرا لشكر حكومت حجاز با اين همه استعدادي كه دارا است، استطاعت ندارد كه لشكر وهابيها را شكست دهد و از مملكت خود دور نمايد. لشكر ابن سعود داراي ضعف و ناتواني است از چند جهت، اولاً كمآبي در لشكرگاه؛ ثانياً اختلاف انواع اسلحه كه نزديك ده نوع تفنگ را دارا ميباشند؛ ثالثاً شدت و سختي كه از حيث مالي بر آنها استيلا يافته و از این نظر در احتياج عظيم ميباشند؛ چهارم لشكر ابن سعود در اضطراب است و از اين حال ناخشنودند و ميل دارند كه آشتي و صلح شود كه به وطن خودشان به زودي مراجعت نمايند؛ پنجم دوري مواصلات از رياض تا مملكت حجاز بسيار سخت است و كنار بودن آنها از عالم سياست دنيا که اين فقره براي آنان بسيار ناگوار است. بلي اين قوم داراي كمال شجاعتاند و اطاعت به پيشوايان خود دارند و تحمل بسيار از شدت و سختي به جهت حفظ و حصانت مركز خودشان مينمايند. لذا چنين معلوم ميگردد كه لشكر كنوني حكومت حجاز نميتواند وهابيها را از مراكز خودشان عقب بنشانند. پيشترسلطان نجد، تأمينات داده بود بر جان و اموال اهالي مسلم و رعاياي دول اجانب در وقتي كه استيلا به جده نمايد، ولی تجربه نشان داد كه اين طائفه [وهابيها] بر هيچ كس رحم نمیکند. حالت اهالي مكه معظمه بسيار سخت شده و در بدبختي و فلاكت افتادهاند. آنچه دارايي داشتهاند همه را فروختهاند و اكنون مالك هيچ چيز نيستند؛ فقير و گدا شدهاند و نيز ذليل و خوار زيردست وهابيها ميباشند، چنان كه يك نفر عرب بدوي ميآيد بر بزرگترين اهالي مكه اهانت و تحقير مينمايد و آنها ابداً قوت جواب ندارند. احكامي كه در مكه اجرا ميشود با شرع انور و عرف منافات دارد . چه مبالغي كه از اهالي به نام ضريبة جنگ دريافت مينمايند. و همه آثار متبركه را هدم كردهاند، حتي خانه محل ولادت حضرت فخر كائنات عليه افضلالصلوات (حضرت رسول) را خراب نمودهاند.» منبع:روزشمار تاریخ معاصر ایران، هدایت الله بهبودی ، موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، ج 5، ص90 این مطلب تاکنون 3350 بار نمایش داده شده است. |
|
|
|