ماهنامه الکترونيکي دوران شماره 173   فروردين ماه 1399
 

 
 

 
 
   شماره 173   فروردين ماه 1399


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

تعداد نمايش: 1932 بارفتح‌المبین
عملیات فتح‌المبین در فروردین 1361، جهش بزرگی را در قدرت رزمی ایران به نمایش گذاشت. پیروزی در این عملیات باعث شد که ارتش بعثی باور کند که در جنگ شکست خورده است. این پیروزی روحیه پیروزی نهایی در جنگ را نزد رزمندگان اسلام و برنامه‌ریزان جنگ بالا برد و فرماندهان نظامی کشورمان احساس کردند می‌توانند اقدامات بزرگ‌تری را انجام دهند و عملیات بزرگ‌تری را طرح‌ریزی کنند.


تعداد نمايش: 1998 بارحوزه علمیه قم در بستر تاریخ
اگرچه گفته می‌شود که حوزه علمیه قم در فروردین 1301 به دست آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری یزدی تاسیس شد اما سابقه این حوزه به دوران خلافت عباسیان باز می‌گردد. در آن زمان دشمنی با شیعیان سبب مهاجرت جمعی از علمای بغداد به قم گردید و «احمدبن محمد اشعری قمی» نخستین حوزه علمیه قم را در عصر امامان شیعه تاسیس کرد و ....


تعداد نمايش: 1966 باربیماری مسری در ایران 164 سال پیش
در تابستان 1235 خورشیدی، هشت سال پس از شروع پادشاهی 50 ساله ناصرالدین‌شاه قاجار، بلای خانمان‌سوزی به نام «وبا» به جان ملت ایران افتاد و هر روز شمار زیادی از مردم شهرهای مختلف کشور را به کام مرگ فرو ‌برد. «کنت‌دوگوبینو» دیپلمات فرانسوی که شاهد این فاجعه بود، وضع ایران آن روز را در خاطرات خود شرح داده است. گزارش حاضر گزیده‌ای از خاطرات اوست.


تعداد نمايش: 1893 باراجباری کردن بهداشت از دیدگاه شهید مطهری
.... بهداشت اجباری، کاری منطقی است. ممکن است خود فرد درک مصلحت خویش را نداشته باشد. باید به افراد، محاسن بهداشت را بفهمانند و بعد، از آنها بخواهند به آن عمل کنند؛ اما اگر آنها درک نمی‌کنند بایستی با توسل به زور، سلامت را ایجاد کنند....


تعداد نمايش: 1949 بارروزی که نام پرشیا و پرسه به «ایران» تغییر یافت
روز اول فروردین 1314 طبق بخشنامه رسمی وزارت امور خارجه، نام كشور در مكاتبات رسمي بين‌المللي از پرس و پرشيا به ايران تبديل شد. پیش از این در روز ۶ دی ۱۳۱۳ شمسی دولت ایران طی اعلامیه‌ای از کشورهای خارجی خواسته بود از این پس در مکاتبات رسمی خود از واژه‌های پرشیا، پرس و پرسه به جای واژه ایران استفاده نکنند.


تعداد نمايش: 1965 بارباستان‌گرایی و اسلام ستیزی
با به قدرت رسيدن رضاخان، درگیری حكومت با روحانيون وارد مرحله حساس و بحراني خود شد. زيرا وي باني رژيمي شد كه سياست اصلي‌اش مبتني بر سكولاريزم، ناسيوناليسم، باستان‌گرايي و نوسازي بود. اجراي اين سياست مستلزم محدود ساختن نقش اجتماعي علما و در انزوا قرار دادن روحانيت شيعي و در نهايت دولتي كردن آن بود.


تعداد نمايش: 1993 باررابطه پنهان و آشکار محمدرضا پهلوی با رژیم اسرائیل
درخواست ملاقات وزیر خارجه اسرائیل با شاه بجای آنکه از طریق عادی از سوی وزارت امور خارجه رژیم تل آویو به وزارت امور خارجه ایران ارائه شود، از طریق موساد به ساواک ارائه شده است. این خود بیانگر تمایل دو طرف برای مخفی ماندن مناسبات تل آویو با رژیم پهلوی است.


تعداد نمايش: 1976 بارشهید باهنر: تألیف کتب دینی در آموزش و پرورش، خدمت به انقلاب است
شهید باهنر: در سالهایی که سرگرم تالیف کتب دینی در آموزش و پرورش بودیو مدام با ساواک درگیری داشتیم. ولی یک کلمه در کتب تدوین شده دینی قبل از انقلاب نمی‌توان یافت که حتی به طور غیر مستقیم به نفع رژیم گذشته نوشته باشیم. برعکس، در نفی طاغوت، استبداد، خودکامگی و به نفع جهاد در راه خدا، نهضت و مسائل مربوط به مبارزات ائمه، مطالب زیادی گنجانده بودیم.


تعداد نمايش: 1917 بارسپهبد مبصر: حمله به فیضیه ناشیانه، نابخردانه و کودکانه بود
سپهبد مبصر: حمله به فیضیه اصلاً به صلاح مملکت نبود. سربازان گارد را با لباس غیرنظامی آورده بودند که به طلاب حمله کنند. اما فراموش کرده بودند که پوتین‌هایشان را از پا درآورند و کفش خود را عوض کنند. با این کار ناشیانه ثابت کردند حمله به فیضیه کار سربازان گارد شاهنشاهی بوده است...!


تعداد نمايش: 1929 بارمعرفی کتاب
«تاپلاک 140»

این کتاب نتیجه سه سال کوشش برای جمع‌آوری خاطرات 140 نفر از هنرمندان و نویسندگان زیسته در جنگ بوده که با هدف نشان دادن جریان زندگی مردم ایران در دوران دفاع مقدس از لابه‌لای روایت‌های غیر داستانی و دل‌نوشته‌ها و یادداشت‌های آنان تنظیم شده است.


یک حادثه و چند نکته
57 سال پیش ماموران رژیم پهلوی جنایتی را در فیضیه مرتکب شدند که زمینه‌ساز نهضت امام خمینی شد؛ نهضتی که در سال 57 به عمر آن رژیم خاتمه داد. حادثه‌ای که در سال 42 در قم به وقوع پیوست، 42 سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی همچنان به شکل یک لکه ننگ بر پیشانی سلسله پهلوی دیده می‌شود.
حادثه حمله ماموران و مزدوران شاه به مدرسه فیضیه، در روز دوم فروردین 1342 اولین تعرض خونین رژیم شاه علیه مردم، بعد از وفات آیت‌الله العظمی بروجردی و دومین تعرض خونین حکومت پهلوی به اماکن مقدسه و به خاک و خون کشیدن مردم در درون این‌گونه اماکن، پس از جنایت هولناک ماموران رضاخان در مسجد گوهرشاد در 21 تیر ماه سال ۱۳۱۴ هجری خورشیدی بود. حادثه فیضیه چند نکته مهم و پندآموز در بر داشت؛ نکاتی که بعضاً پیامدهای ناخواسته این حادثه برای حکومت پهلوی بود.
1 - حادثه فیضیه 1342 و سپس حادثه 15 خرداد آن سال، رویدادهایی بودند که ترس از مرگ را در جبهه مخالفین شاه از بین بردند و پدیده «شهادت در راه خدا» را به عنوان یک اصل برای کسب استقلال و آزادی و به ثمر رساندن نهضت اسلامی در جامعه نهادینه کردند. شاید این یکی از دلایلی بوده که در فرهنگ انقلابی و اسلامی ما از سالهای اولیه دهه 1340 به عنوان مقطع آغازین «نهضت امام خمینی» یاد می‌شود. در حقیقت از این حوادث به بعد بود که حکومت شاه دریافت که یک ملت صاحب آرمان و عقیده را نمی‌توان از تهدید و سرکوب و آتش اسلحه ترساند.
2 - حادثه فیضیه، اقتدار باالقوه امام خمینی(ره) در برابر شاه را به باالفعل تبدیل کرد و شاه را با عمق منزلت و نفوذ اجتماعی ایشان آشنا کرد. شاه با حوادث فیضیه به این نتیجه رسید که در شرایط حضور امام خمینی در کشور و مبارزات وی نمی‌تواند از طریق تصویب لوایحی چون انجمنهای ایالتی و ولایتی، طرح «اسلام زدایی» را در داخل کشور دنبال کرد و یا از راه‌هایی چون ارسال پیام تسلیت برای علمای نجف نمی‌توان امام را به حاشیه راند. این حادثه به شاه و به دولت تحت فرمانش نشان داد که امام در متن جامعه و در قلوب مردم ریشه‌های عمیقی دوانده است.
3 - شاه با حادثه فیضیه، مراجع حوزه علمیه نجف را نیز رو در روی خود قرار داد. چنانچه بعد از این حادثه، شاهد ارسال پیام‌هایی از مراجع حوزه علمیه نجف به حمایت از امام خمینی و علیه جنایات شاه بودیم. آیت‌الله سید محسن حکیم، هم در ماجرای حمله عوامل رژیم شاه به فیضیه و هم در قیام 15 خرداد 1342، با مردم ایران و با امام همدردی کرد و علیه جنایات شاه موضع گرفت. به عبارت دیگر باورهای اعتقادی مردم، خط قرمزی است که عبور از آن، برای هیچیک از مسلمین جهان برتافتنی نیست و عکس‌العمل در برابر تعرض به آن، به مرزهای یک کشور اسلامی محدود نمی‌شود.
4 - حادثه فیضیه یک بار دیگر بعد از کودتای 28 مرداد 1332 نشان داد که طرفداران شاه و نیروهای مورد اتکاء دربار در روزهای نیاز، مشتی ارازل و اوباش اجیر شده هستند. چماق به دست‌هایی که در روز 28 مرداد، در خیابان‌های تهران با شعار «جاوید شاه» و با ایجاد هرج و مرج و زد و خورد و اوباشگری به مقابله با مردم پرداختند و زمینه بازگرداندن شاه را فراهم ساختند، شبیه همان‌هایی بودند که با همین شعار و همین سلاح و همین گونه رفتار به فیضیه حمله کردند. هر دو اجیر شدگان یک نظام بودند. آنان عناصر دست‌آموزی بودند که خلاءهای ناشی از بی‌خردی یک حکومت را پر کردند.
5 - تا پیش از حادثه فیضیه کم نبودند شخصیت‌های مذهبی که نسبت به شاه و سلطنت، نگاهشان چندان منفی نبود و در صف مخالفین شاه نبودند. اما حادثه حمله به فیضیه و سپس حادثه 15 خرداد 1342 آنان را در جبهه مردم و رو در روی شاه قرار داد. به عبارت دیگر تا پیش از حادثه فیضیه اکثر انتقادات علما متوجه دولت بود. اما حادثه فیضیه لبه تیز حملات را متوجه شاه و دربار کرد. بعد از حادثه فیضیه روحانیت ایران به این نتیجه رسید که در‌پس تمامی اقدامات دولتهای


 
     استفاده از مطالب با ذکر منبع مجاز مي باشد.                                                                                                    Design: Niknami.ir