عده‌ای اطلاعات ناشی از تاریخ شفاهی را معتبر نمی‌دانند زیرا معتقدند این اطلاعات ممکن است با ساخته‌های ذهنی افراد مخلوط باشد. در حالی که از این امر نباید غافل بود همین خاطرات با همین خصوصیت‌ها ممکن است تنها اطلاعات موجود در باره شخص، واقعه و یا محل مورد نظر باشد. همچنین کمترین فایده از آنچه در خاطرات دیگران بازگو می‌شود - حتی اگر با ساخته‌های ذهنی گوینده مخلوط باشد – این است که در ذهن پژوهشگر ایجاد شک برای کند و کاو بیشتر در زمینه صحت و سقم اظهارات بیان شده می‌کند. البته هشیاری مصاحبه‌گر و مجرب بودن و هنر وی می‌تواند در کشف حقایق کمک شایانی کرده و احیاناً مانع بیان اظهارات نادرست گردد. به عبارت دیگر، مصاحبه، نبض کار و قلب تاریخ شفاهی است. محصول تعامل میان مصاحبه‌گر توانا و هشیار با مصاحبه‌شونده می‌تواند کاربران تاریخ شفاهی را به سوی کشف حقیقت هدایت نماید.
سردبیر
|