سپهبد مبصر معاون رئیس شهربانی آن زمان نیز در خاطرات خود نوشته است كه: «... در روزهای آخر سال 1341 به سازمان های اطلاعاتی اطلاع رسید كه طلبه های قم با صدور اعلامیه ای از مسلمان ها خواسته اند تا روز دوم فروردین 42 در مدرسه فیضیه گرد هم آیند و درتظاهرات مخالفت با اصلاحات دولت شركت كنند، در برابر این تصمیم و برای مقابله و جلوگیری از آن، كمیسیون هایی تشكیل و مسئله را زیر بررسی قرار دادند و سرانجام طرح بسیار نابخردانه و می شود گفت كودكانه‌ای را كه اصلاً به صلاح مملكت نبود به تصویب رساندند. تصمیمی كه به وسیله مسئولان امنیتی و نظامی كشور گرفته شد این بود كه عده‌ای از سربازان گارد با لباس غیرنظامی در روزی كه قرار بود در مدرسه فیضیه تظاهرات برپا شود به آنجا ریختند و با طلبه های تحریك شده درگیر شدند و با آنها كتك كاری كردند و می گویند دو یا سه نفر هم از طلبه ها كشته شده اند. به هر رو پس از انجام گرفتن مأموریت، سربازهایی كه لباس غیرنظامی پوشیده بودند اما فراموش كرده بودند كفش های خود را عوض كنند و همگی پوتین هایی به شكل سربازی به پا داشتند به صف ایستادند و شعار «جاوید شاه» سر دادند و با این كار ناشیانه و حركت بچه گانه ثابت كردند كه یورش آورندگان به مدرسه فیضیه سرباز و آن هم سربازان گارد شاهنشاهی بودند و با این ترتیب روحانیت را یكپارچه برانگیخته و وادار كردند كه واكنشی از خود بر ضد شاه نشان دهند.» منبع:تاریخ قیام 15 خرداد به روایت اسناد ساواك، مركز اسناد انقلاب اسلامی، جواد منصوری، ج 1، صص 556-557، به نقل از روزنامه كیهان، فروردین 1376 | این مطلب تاکنون 1390 بار نمایش داده شده است. |
|