| در حاشیه یک نامه | کشور با انقلاب اسلامی است. او در نامه خود به امام خمینی اگرچه به این حقیقت اعتراف دارد؛ آنجا که می‌گوید: «....من مي‌توانم درك كنم كه تصرف سفارت ما در تهران عكس‌العمل موجه جوانان ايراني است... ما آماده پذيرش حقايق جديدي هستيم كه مولود انقلاب ايران است....»(2)، ولی خود به آنچه که می‌گوید اعتقادی ندارد. زیرا حتی پس از تسخیر لانه نیز رخدادهایی مانند تحریم اقتصادی ایران، قطع رابطه با ایران، لشکرکشی به خلیج فارس، تحریک رژیم عراق به جنگ‌افروزی و شرارت در مرزها علیه ایران، حمایت از آشوب‌های دانشگاهها، دامن زدن به آشوب‌های سیاسی و قومی در کردستان(3)، حمله نظامی به طبس و ....نشان می‌دهد نامه مذکور و اصولاً این‌گونه موضعگیری‌های ریاکارانه و مصلحتی، تنها پوشش‌هایی هستند که چهره سالوسی دشمنان ملت‌های آزاد را می‌پوشانند.
منابع:
1 - روزنامه اطلاعات، 10 فروردين 1359
2 - همان
3 – امام خمینی در پیامی که در 5 اردیبهشت 1359 متعاقب از حمله آمریکا به طبس انتشار دادند، آشوب‌های داخل کشور و درگیریهای مرزی با عراق را نیز با اقدام نظامی آمریکا در طبس مرتبط دانستند: «....در قضایای کردستان که گروههای منحرف چپ و مخالف با اسلام به آشوبگری برخاسته اند، و در قضایای دانشگاهها که گروههای چپ امریکایی در آن مکانهای مقدس دست به آشوب زده‌اند، و آشوبگریهای دولت غیر قانونی عراق در مرزهای ایران با حملۀ کارتر و دخالت نظامی در ایران رابطۀ ملموسی دارد، و در این موقع حساس اگر این گروههای منحرف در دانشگاهها و یا خارج آنها دست به آشوب بزنند، ملت رابطۀ مستقیم سران آنان را با امریکای جهانخوار خواهد فهمید و تکلیف خود را با آنان روشن خواهد کرد....»/ صحیفه امام، جلد 12، صفحه 256
سردبیر
|
|
|