ماهنامه الکترونيکي دوران شماره 171 بهمن ماه 1398

40 سال قبل کجا بودیم، امروز کجا ایستاده‌ایم
احمد آرامش وزیر مشاور در دولت شریف امامی: سال‌ها است که آمریکا با تمام قوا ولی با عناوین به ظاهر فریبنده در تمام شئون زندگی ما دخالت کرده و برای ما تعیین سرنوشت می‌کند. تمام وزارتخانه‌ها زیر نظر ماموران و نمایندگان مختلف آمریکایی قرار گرفته و آنان به صورت دستوردهنده و کارفرما در زندگی ما مداخله می‌کنند. اقتصاد کشور به وسیله عوامل و ایادی آمریکا درهم ریخته و در آستانه ورشکستگی است و ما ناگزیر هستیم که هر روز دست تکدی به سوی آمریکائیان دراز کنیم.

خبر پیروزی انقلاب چگونه به شاه و فرح رسید
وقتی انقلاب در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید شاه و فرح در مراکش به سر می‌بردند. بعد از ظهر این روز فرح از رادیو کوچک دستی خود که روی موج رادیو تهران تنظیم شده بود شنید که «انقلاب پیروز شد» او با دریافت این خبر پرسید: «منظور، کدامیک از طرفین پیروز شده‌اند؟!» شاه نیز در حال بازی گلف بود که بسیار گیج و آشفته‌حال شد.

روایتی ازآخرین ماه‌های حکومت شاه
انصاری: وقتی در باهاماس از شاه پرسیدم چرا ول كرديد و رفتيد؟ او گفت: تقدير الهي بود! اما در مصر كه باز اين سئوال را مطرح كردم گفت: من براي اين كه پادشاهي ادامه پيدا كند، از زدن خودداري كردم! روشن است که او مرد میدان نبود. از 17 شهریور به بعد ديگر كسي شاه را خندان نديد. پس از این حادثه يكي از رؤساي تشريفات دربار براي خود من نقل كرد و ‌گفت شاه گذرنامه‌اش را براي تجديد داده بود و هر روز از من سئوال مي‌كرد كه پس اين گذرنامه چه شد و كي آماده مي‌شود؟

کابینه 37 روزه بختیار مقهور انقلاب
شاپور بختیار در روز 6 دی 1357 با حکم شاه مامور تشکیل کابینه شد. وی که آخرین نخست‌وزیر سلسله 50 ساله پهلوی بود، کابینه خود را در 16 دی به شاه معرفی کرد. اما این کابینه تنها 37 روز دوام آورد و در 22 بهمن 1357 با پیروزی انقلاب اسلامی متلاشی شد. نوشتار حاضر روزشمار وقایع این 37 روز است.

در باره یک کودتا
زمانی که شاه پس از اقامتی کوتاه در مصر، به مراکش رفته بود (2بهمن 1357) اردشیر زاهدی با کمک برخی از نظامیان وفادار به شاه به فکر انجام یک کودتا علیه انقلاب افتادند. آنان نقشه اسرائیل در فرودگاه انتبه (تیر 1355) را الگوی خود برای انجام یک اقدام علیه امام قرار دادند. اما این نقشه قبل از اجرا ناکام ماند زیرا امام پیروزمندانه در 12 بهمن وارد تهران شدند.

خوابی که انگلیسی‌ها برای ایران دیده بودند
پس از اخراج رضاشاه از ایران، انگلیسی‌ها قصد داشتند دوباره قاجارها را برگردانند. آنان حمید میرزا قاجار، پسر محمد حسن میرزا آخرین ولیعهد قاجار را که تبعه انگلیس بود و حتی یک کلمه فارسی نیز نمی‌دانست، به عنوان پادشاه جدید ایران در نظر گرفته بودند. اما...

ازهاری به روایت خودش
.... من هیچگونه برنامه‌ای برای دولت نداشتم. اصلاً میل نداشتم نخست‌وزیر شوم. اعلیحضرت امر کرد و من اطاعت کردم.... من در جریان وقایع نبودم. در زمان نخست‌وزیری حالم بد شد و به زمین افتادم. مرا به اتاق خواب بردند ، معلوم شد که سکته کرده‌ام و ....

انصاری: به نظر من شاه نمرد، او را کشتند
دو دکتر فرانسوی آمدند و شیمی درمانی شاه را شروع کردند و خیلی شاه را بد معالجه کردند. آنها چیزی را در بدن شاه ترکانند و کاری کردند که کار شاه تمام بشود. آنان حتی اجازه نمی‌دادند دکترِ انورسادات (رئیس‌جمهور مصر) به شاه نزدیک شود و او را ببیند و همه کار را در اختیار خود گرفته بودند.

صدایی که خیلی دیر شنیده شد
سخنرانی انفعالی شاه در آبان 1357 و اعتراف وی به خطاهای حکومتش، بسیار دیرهنگام و زمانی صورت گرفت که شیرازه حکومت پهلوی به هم ریخته بود. روی کار آوردن یک حکومت نظامی جدید نیز تنها سیر سقوط رژیم را تسریع بخشید. سند حاضر، متن سخنرانی معروف شاه در 15 آبان 1357 است.

معرفی كتاب
«مقاومت علمای ایران در برابر شاه»
در این کتاب دکتر محمد قلی‌ مجد سیاست زمین‌داری در ایران در دوران شاهان پهلوی، نتایج اجتماعی و اقتصادی‌ این‌ سیاست‌ها و تاثیر آنها بر قیام اسلامی و مردمی 15 خرداد 1342 را با استفاده از مجموعه پنج جلدی خاطرات مکتوب پدرش و همچنین انبوه اسناد موجود در وزارت خارجه آمریکا بررسی‌ کرده است.

فقط دو سئوال
«مردم ما نسبت به رژیم فاسد و مستبد گذشته باورهایی دارند که در جنگ نرم تلاش بر این است تا این گذشته زشت، پلید و سیاه به گذشته‌ای درخشان و زیبا تغییر یابد. آنها می‌خواهند با تغییر باور منفی مردم نسبت به عملکرد رژیم شاه، نتیجه بگیرند که لزومی به وقوع انقلاب اسلامی برای از بین بردن آن رژیم، وجود نداشته است.»
عبارت فوق بخشی از اظهارات رهبر معظم انقلاب است که در دیدار رئیس و مدیران سازمان صداوسیما با ایشان در 20 مهر1394 اظهار گردید.
اکنون چند سالی است که تلاشی خزنده و برنامه‌ریزی شده در قالب «جنگ نرم» برای تطهیر حکومت منحوس پهلوی در جریان است. در این جنگ که به مدد تحلیل‌های بی اساس، گزارش‌های بدون منبع و ماخذ و فیلم‌های تقطیع شده راجع به تحولات عصر پهلوی در فضای مجازی صورت می‌گیرد، تلاش شده تا زشتی‌های حکومت پهلوی و آنچه که دلایل اصلی انقلاب مردم ایران علیه آن حکومت در سال 1357 بوده به فراموشی سپرده شود.
در این نوشتار کوتاه در صدد آن نیستیم تا یکبار دیگر پرونده سیاه رژیم گذشته را بگشائیم و از جهات مختلف زیر ذره‌بین قرار دهیم. اشاره دوباره به موضوعاتی چون جنایات فراوان حکومت پهلوی، مفاسد اخلاقی سردمداران اصلی این حکومت، روند مبارزه هدفمند دولتمردان و درباریان با فرهنگ اسلامی مردم، سیر فروپاشی تدریجی کشاورزی و صنعت، تعمیق فاصله فقر و غنا در کشور و .... و همچنین ارائه آمارهای صریح و گویا از منابع معتبر جهانی در تایید این واقعیت‌ها، کاری اضافی و تکرار مکررات است.
در این مقاله تنها دو سئوال را طرح می‌کنیم و مایلیم گردانندگان فضای مسموم مجازی و طراحان جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی ایران، پاسخ این دو سئوال را به مخاطبان خود بدهند و برای آنان روشنگری کنند.
سئوال اول: پیمان ننگین کاپیتولاسیون در ایران، بیش از 100 سال پیش در نهم مرداد 1297 در دوره قاجار و در کابینه صمصام‌السلطنه رسماً لغو شد و این لکه ننگ از پیشانی تاریخ کشورمان پاک گردید.(1) در سال 1300 خورشیدی نیز کابینه سید ضیاءالدین طباطبایی بر این لغو تاکید دوباره نهاد. چرا این پیمان ذلت‌بار در عصر پهلوی دوم و در کابینه حسنعلی منصور برای آمریکایی‌ها مجدداً احیا شد و به مجلس ارائه گردید و نمایندگان مجلس نیز آن را زیر فشار دربار در 21 مهر 1343 به نفع آمریکایی‌ها تصویب کردند؟ آیا کاپیتولاسیون یک رسوایی پاک نشدنی در تاریخچه عملکرد پهلوی نیست؟(2)
سئوال دوم: بعد از پیروزی انقلاب، جمهوری اسلامی ایران به مدت هشت سال در برابر زیاده‌خواهی صدام ایستاد و شهدای بسیاری را در راه دفاع از تمامیت ارضی کشور تقدیم کرد. با این هدف که اجازه ندهد یک وجب از خاک ایران توسط بدخواهان از پیکره کشور جدا شود. چرا پهلوی‌ها اینقدر راحت خاک ایران را به دیگران می‌بخشیدند؟
رضاشاه پهلوی در جریان معاهده موسوم به «پیمان سعدآباد»، منعقده در 17 تیر 1316 ارتفاعات آرارات را به ترکیه، بخش‌هایی از شرق ایران را به افغانستان و قسمتهای مهمی از شط‌العرب را به عراق واگذار کرد. سرلشکر حسن ارفع که عضو هيأت تحديد حدود و حل اختلافات مرزی ایران با همسایگانش بود، در خاطرات خود به این بذل و بخشش‌های سرزمینی اشارات تلخی دارد.(3)
در میان اقدامات وطن‌فروشانه محمدرضاشاه فرزند رضاشاه نیز دو مورد آن برجسته‌تر می‌نمایاند. یکی بخشش شهر «فیروزه» در شمال استان خراسان شمالی بود که دولت کودتایی فضل‌الله زاهدی پس از کودتای 28 مرداد 1332 آن را در آستانه انتقال طلاهای به سرقت رفته ایران توسط روسها به اتحاد جماهیر شوروی بخشید. شهرستان فیروزه که دولت زاهدی با موافقت شاه آن را رسماً به شوروی تقدیم کرد، در شمال شرقی خراسان و در 30 کیلومتری غرب «قوچان - باجگیران» در دامنه رشته کوه‌های بلند موجود میان ایران و ترکمنستان واقع شده است. این شهر سرسبز و بسیار خوش آب و هوا که از لحاظ استراتژیک بسیار اهمیت داشت، امروزه به عنوان منطقه ییلاقی و تفریحی مردم ترکمنستان به حساب می‌آید و از جمله مراکز توریستی شوروی سابق محسوب می‌شد.