ماهنامه الکترونيکي دوران شماره 172   اسفند ماه 1398
 

 
 

 
 
   شماره 172   اسفند ماه 1398


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
فتنه 14 اسفند1359
و سهم مجاهدین خلق

در 14 اسفند ماه 59، مراسم سخنرانى بنى‏صدر در دانشگاه تهران ـ به مناسبت بزرگداشت دكتر مصدق ـ جنجال بزرگى را به‏وجود آورد. ليبراليست‏ها و مائوئيست‏ها (حزب رنجبران) و مجاهدين خلق، ميتينگ تحريك‏آميزى را راه‏اندازى كرده و افراد مسلح به چاقو، كمربند و پنجه بوكس را در اطراف و اكناف محوطه دانشگاه گمارده بودند تا در صورت فرياد شعار مخالفان، آنها را سركوب نمايند. برنامه مراسم چهارده اسفند با تمهيدات و فضاسازى‏هايى بعد از سخنرانى غوغاگرانه 22 بهمن بنى‏صدر در ميدان آزادى و سخنرانى‏هاى همراه با درگيرى 4 نماينده نهضت آزادى در امجديه در هفتم اسفند، و هماهنگى گروه‏هاى مؤتلف وى طراحى شده بود. روزنامه انقلاب اسلامى بدون ذكر نام گروه‏هاى ماركسيست و مائوئيست اسامى گروه‏هاى اصلى را كه براى شركت در اين مراسم اعلام آمادگى و مشاركت كرده بودند به اين شرح انتشار داد:
جاما، نهضت آزادى ايران، حزب ملت ايران، سازمان مجاهدين خلق ايران، انجمن تعاون هنر مردمى ايران، جمعيت ملى استادان دانشگاه‏هاى ايران.
در زمين چمن دانشگاه سخنرانى شروع شد و كف زدن‏ها و سوت زدن‏هاى متوالى رييس جمهور را به وجد آورد. شعار «مرگ بر ارتجاع» و «درود بر بنى‏صدر» فضا را پر كرده بود. ناگهان درگيرى كوچكى در گوشه محوطه بين مخالفان و موافقان شروع شد و دو طرف به جان هم افتادند. طرف مجاهدين و بنى‏صدر اين بار با هماهنگى و انسجام بيشترى در درگيرى شركت و مخالفان را به شدت كتك زدند و سركوب كردند. درگيرى به بيرون از دانشگاه و خيابان‏ها كشيده شد. رييس جمهور هم از پشت ميكروفون دستور سركوب مى‏داد و بين مردم و مجاهدين خلق و هواداران بنى‏صدر چيزى شبيه جنگ رخ داد. خيابان‏هاى اطراف دانشگاه تهران تا ساعت‏ها حالت جنگ زده داشت. هواداران سازمان، حزب رنجبران و احتمالاً گروه‏هاى مخالف ديگر در مسير خيابان‏ها به بعضى فروشگاه‏ها، ماشين‏هاى دولتى و حتى پليس حمله كردند. بعضى شخصيت‏هاى سياسى، وكلاى مجلس و افسران پليس در اين ماجرا مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. با زحمت زياد پليس بعد از ساعت‏ها همكارى با كميته و سپاه بر اوضاع شهر مسلط شد. از فرداى آن روز تحليل‏ها و تفسيرها شروع گرديد. هركس نظرى مى‏داد و در جمع، همه محكوم مى‏كردند و روز 14 اسفند 59 به عنوان نقطه عطفى در اتحاد ليبراليسم، مجاهدين خلق و مائوئيست‏ها ثبت شد.
سازمان با برنامه‏ريزى قبلى و تدارك كافى، گروه‏هاى بيست تا سى نفره ميليشيا را براى شركت در مراسم چهارده اسفند سازماندهى كرده بود. افرادى كه ورزيده‏تر و داراى هيكل درشت‏تر از ديگران بودند به عنوان گروه ضربت انتخاب شده بودند. در جمع‏بندى درون گروهى بعد از مراسم، مسئولان سازمان گفتند كه «در داخل دانشگاه خوب كتك زديم ولى در خارج از دانشگاه بعضى از ميليشياها كتك خوردند.» رجوى هم در يك تحليل درون گروهى اظهار داشت كه هدف اصلى سازمان از مشاركت درمراسم 14 اسفند و درگيرى‏هاى سازماندهى شده آن، «قدرت نمايى» در مقابل نهادهاى انقلابى بود.

منبع:سازمان مجاهدین خلق، پیدایی تا فرجام، مؤسسه مطالعات و پژوهشهاى سياسى، پاييز 1385، جلد 2، ص 497

این مطلب تاکنون 1404 بار نمایش داده شده است.
 
     استفاده از مطالب با ذکر منبع مجاز مي باشد.                                                                                                    Design: Niknami.ir