فخرائی، م
نگارنده این خطوط، زمامداری و نخست وزیری حاجی علی رزم آرا را در محیط کار اداری درک کرده و به روحیات و طرز کار و انرژی و قدرت او در ایفای مسئولیت تا اندازه ای واقف گردیده بودم. این بواسطه سمت و مقامی بود که در آن دستگاه داشتم. رزم آرا مقام عالی کشوری خود را در تیرماه 1329 شروع کرد و در ساعت یازده صبح شانزدهم اسفند همان سال دچار تیر غیب شد . این وقتی بود که با مجلس ختم آیت اللّه فیض رحمت اللّه علیه در نمازخانه مسجد شاه تهران چند قدم بیشتر فاصله نداشت. چند روز قبل از این واقعه جانگداز در حالی که رزم آرا از پلکانهای وسیع کاخ ابیض در محوطه پارک گلستان بالا می رفت یکی از آن مأمورین و محارم، نفهیمدم بیخ گوشی چه به او گفت که رزم آرا به این جمله کوتاه تکیه کرد : من اصابت ناپذیرم....
منبع:مجله خاطرات وحید ، بهمن 1351 ، شماره 16 | این مطلب تاکنون 1627 بار نمایش داده شده است. |
|